bugün

Yaşamadığımı en derin hissettiren anlardan birisi gözyaşınız ılık bi şekilde çıkar gözünüzden yanağınızın üst kısmına gelir yavaşça hala ılıktır elmacık kemiğinize geldikten sonra tüm kuvvetiyle aynı anda hızlıca soğumaya başlar dudağınızın orda yavaşlar tekrardan artık soğumuştur hissedersiniz yüzünüzde asılı duran o damlayı ama hissetiğimiz aslında ruhumuzdan bi damla eksildiğidir sonra ya düser yada çenenizin altına süzülür elinde sonunda düşecektir o damla ama hayat gibidir işte bi umut devam eder yoluna
Bana bu kadar betimleme yaptıranda o gözyaşı değildir o anda aklımdan ruhumdan kalbilmeden geçen şeylerdir ama ama işte o göz yaşıda olan herşeyi tanımlar niteliktedir.
Velhhasıl bu anlamını bilmediğim hayatımın ızdırabını sikeyim.