geçmişi hatırlatan şeylerden kaçmak

geçmişden nereye kadar kaçabilir ki insan.

mümkün olmayan durumdur. geçmiş, bir eşya değil ki çöpe atıp gidesin.

bir yere kadar kaçılabilir sonra oturup hesaplaşılır geçmişimizi olduğu gibi kabullenmek durumu düzeltebilmek için en yapıcı çözümdür.

geçmiş güzeldir, ders verir ve zamanında ne haltlar yediğini gözüne gözüne sokar ki bidaha yapmayasın.

hayata devam etmek için şarttır. geçmişle yaşamak asla bir çözüm değildir.

kaçmak en mantıksız yol. onlarla yüzleşmek ve kendimizi değerlendirmek lazım gelir. yoksa bir an,bir vakit karşımıza çıktığında ve de bizi uzen durumlar ise,insan kaçmaktan dolayı güçlü olmadığı için, ansizin kırılıverir karşısında,geçmişin .
o yüzden,degerlendirip,tamamen kendimizi geçmişten arındırmak esas olandir.yoksa bize geriye kalan sadece bir yığın anı , dusunceler ve güçsüzlükler olacaktır.

bir insanın kötü bir geçmişi varsa hatırlamak istemeyeceği gibi hatırlabilecek şeylerden de uzak durmasıdır. böyle yaparak devekuşu misali kafasını toprağa gömer. geçmiş ne kadar kötü olsa da hatırlanmalı ve ders çıkarılmalıdır ki gelecekte aynı hatalar tekrarlanmasındır.

insanı bugünde tutar.

genelde bir şarkıdır. ya da bir şehir. kaçıyorsanız zaten unutmaktan uzaksınızdır.

Ne kadar uğraşılırsa, hatırlanma riski o kadar yüksektir. O yüzden akışına bırakmak gerekir. Geçmiş güzeldir çoğu zaman. *

hatırlamak istenmeyen günlerin acı verici anlarını yaşamak istememekten gelen kaçıştır.

Bu şeyler acı vermiş şeylerse kaçmak eylemi yapilan en doğru şeydir. (bkz: siktir et)

geçmişte yaşanılan yerde sürüyorsa yaşam, harbiden zordur. sürekli karşınıza eski şeyler çıkar çünkü size her zamanı çağrıştırdıkları için eski de bir zaman olduğu için eski gelirler. aslında eski değildirler.