bugün

lise çağlarımdı, bilincim yerinde olmakla birlikte, acaba bugün hangi kızı tavlamalıyım diye kara kara düşünüyordum. Yatağa uzanmış, değişik fanteziler kurmakla hayal gücümü test ediyordum.
Acaba ne kadar sapığım?
Sonra birden telefon çaldı. Arayan murat’ tı
- reyiz kavga çıktı hemen gel. ( bilinci yerinde bir insan olarak, hemen hayallerimi akşama erteledim)
- neredesiniz murat?
- Eflatun sokaktayız reyiz
- Geliyorum
Gittim.
Bizimkiler yine gominist sıkıştırmış diye seviniyordum.
Uçur bizi reyiz diye bağırıyorlardı, can kardeşlerim.
Noluyor lan burada diyerekten daldım ortama.
Seksiydim.
Gomünist çocuklar, kapana kısılmış fare edasıyla çırpınıyorlardı, kendilerini izah etmeye çalışıyorlardı.
Susun kafirler , Hemen kelime- i şahedet getirin diyerekten, le ilahe illallah dedim.
Bir yanlışlık vardı, susuyorlardı. Oysa battal gazi filmlerinde böyle değildi, tekrar etmediler.
Göt oldum.
ne lan derdiniz?
Sen bizi anlamazsın, Amerikan kurdu şeklinde bir cevap aldım, sarsılmıştım.
Altta kalmadım tabi…
Hemen sus lan rus uşağı dedim.
Bilgiliydim.
Sonra dövüştük. Biz kazandık, şaşırmamıştım.
Dalgamızı geçip evlere dağıldık. Eski hayallerime geri döndüm.

Aradan 7 sene geçti geçen hafta Cuma namazına gittim.
Hoca vaazında; ey cemaati müslimin hak yolunda birleşin diyordu.
Hemen söze atıldım… hoca hoca yapma biz bölücülerle birleşemeyiz.
Siz kimsiniz la dedi hoca
Biz ula biz dedim&#; ülkücüler.
Derin düşüncelere daldı hoca, horluyordu, sanırım uyumuştu.
Uyandırdık hemen, farzı kıldık.
Tam camiden çıkıyordum hoca tuttu kolumdan.
Bak reyiz dedi, bu memlekette yanlış zihniyet gırla giderken, doğruları size anlatan kimse yok, ecnebi oyununa gelmeyin, Kemalist olmayın. Bu devirde sadece hatunlar değil siz de türban takmalısınız dedi.
Çok alınmıştım, çok düşündüm, yanlış yapmıştım.
Hayatımı yeniden sorgulayıp değiştim.

O günden sonra ülkü ocaklarına giden, çember sakallı komünist oluverdim.

not: ironileştirelen bir yazıdır.