filmlerde lokantadan sonra dürümcüye gitme klişesi

tam elli karakter! gerçekten takdir ettim kendimi. neyse mesele o değil kardeş. off durun lan.

türk sinemasında flört aşamasındaki iki gencin karşılıklı "biz böyle yerlere takılırız yeaa" diye birbirlerinin gözlerini boyamaları akabinde, yenilen yemekten bir sik anlaşılamaması sonrası, sap kişinin "ya aslında ben sadelikten yanayım, gel deniz kıyısında avni usta var. orda dürüm yiyelim" deyişini kız tarafı memnuniyetle karşılar ve bol soğanlı en acılısından 2 adana ve yanına yine en acılısından 2 tane şalgam patlatılmasıyla müthiş bir gece geçirmiş olurlar. bu nası kurgu? nasıl bir senaryo? çok dahice. tongaya düşmüş ezel izleyicisi gibi hissediyorum kendimi sözlük.

zerzavat karin doyurmaz mantalitesindeki ac yonetmenlerin bu durumu surekli ekrana tasimasindan kliselesmis olabilir.

genelde dürümcünün ya çok felsefik, ya da aşırı geyik potansiyeli içeren bir şahıs olmasıyla desteklenen klişedir.