eski defterleri atmaya kıyamamak

kütüphaneniz yeni kitaplar, yeni defterler, yeni cdlerle dolmuştur ve çareyi eski defterleri atıp yer açmakla bulursunuz. yok bunu atmayayım, şu gitsin, bu kalsın çabalarından sonra gidici defterleri açıp göz gezdirmeye başlarsınız. o da ne! "2 sene önce malzeme dersinde çizdiğim karikatür değil mi lan bu? anaa ders programamı yazmışım, ne kek dersler vardı lan! obaa notlara gel ben neymişim ya!" tamam seni atmaktan vazgeçtim.

sıradaki gelsin; "aaa bu şiiri bana derste emine yazdıydı heyy gidi günler.", "oba bu sözleri ben mi yazmışım lan? resmen depresyondaymışım, allah belanı vermeye ya çocuk gibi."* neyse sende kal.

sıradaki gelsin; "aa aa bu diyalogları eserler yaptıydık; - hoca blok mu yapcak yoksa bırakcak mı? + ne bileyim anunagoyun! yiyosa sor.", "sosta ayar yiyen ben miydim?; -kanka nasıl verdim eline ama? +kes uzatma, hoca bakıyo hoca bakıyoo!"

iç çekilir, anılar canlanır, ve defterler tekrar kütüphaneye özenerek konulur. zaten ne varsa eskilerde var değil mi?

edit: düzeltme