bugün

ruh hastası adayı yazarların (aa bu benim lan) zaman zaman enrty yazmaya utanmaları durumudur.

birçok insan kalabalık ortamlarda konuşmaktan çekinir. ben sırf bu yüzden okul uzattım lan.

uludag sözlük de bir nevi ortam. büyük bir platform. üstelik her an binlerce kişinin bulunduğu bir ortam. işte bunu düşününce insanın bu utanma duygusu açığa çıkabiliyor. ortamlardaki konuşmaya başlayınca lafın ağzına tıkılması yada kimsenin sizi iplememesi durumlarımdan tırsmanın başka bir versiyonu bu da.

-eee şey ben entry girecektim.
-ne girecektin?
-enrty şeysi.
-bağır biraz duyulmuyo.
-şey biz arkadaşlarla enrty.
-enrty?
-evet.
-puhahahahaa. beyler duydunuz mu enrty girecekmiş.
-(tüm sözlük) hahahahaha. enrty girecekmiş. hahahahah.

olur mu? olur.
sözlüğe kar$ı beslediği kinin, nefretin, beklemediği olumlu bir karşılık almasıyla yazarın kendi kendini yemesiyle ortaya çıkabilecek, sözlüğün yüzüne nasıl bakarım tarzında serzeni$lerde bulunabilme durumudur.
çok samimi iki arkadaşın aynı anda entry yazmasıyla olabiliecek durumdur. biri eski yazardır, biri yeni olmuştur. yeni olan yazar bana güler mi diye utanır fazla yazamaz. (bkz: teaser)

(bkz: yazarın kendinden örnek vermesi)
cok berbat bir duygu.