bugün

küçüklüğümüzde en çok sevdiğimiz şeylerden birisi dondurmadan artık tat alamamaktır.

'donduyma istiyoyum' diye bağıra çağıra aldırttığımız günlerin zevkini artık kendi paramızla aldığımızdan aynı hazzı yaşayamamak birçok şey gibi dondurma içinde geçerlidir. bedava çıktığı an sevinmeler vs.

çok pahalı gelirdi önceden yahu şu meret. şimdi baktım o çok para(!) olan dondurmanın en iyisi en fazla 2-3 *ytl civarı. sırf almak için dondurma aldığımı anladım dün. yarısından sonra o küçükken yediğim dondurma kadar mutlu olamadım.
bu da böyle bir anımdır.