dersanenin ilk gününde yaşananlar

bir kızdan etkilenmek, hoşlanmak. ondan sonra sikilip atılan bir sene, sonra bir sene daha uğraş dur falan.

Sınıfta boştu diye bir erkeğin yanına geçtim, kendisi anca soru sorunca konuşuyor hep test çözüyor.(mat. Ve geo.) 3./4. Derste gelmiştim göz doktorundan çıkıp. Kızlar beni pek takmamıştı, ben daha o gün:"hocalar daha iyi ya sınıftan." diye düşünmüştüm.(gerçi hocalar beni hala sever tabi) şimdi? Sınıfın fenomeniyim denebilir.

sen bizim okulda mıydın diye sormak.

evet o bizim okuldaydı. ve ben bunu zaten çok iyi biliyordum.

geçmişe saygısızlık etmek istemem ama bunu sormasam da olurdu.

çünkü zaman geçince sorular ve cevaplar değişiyor.

örneğin:

- üşüyor musun?

- yok. biraz ellerim üşüyor o kadar.

gibi gibi.

şimdi amaç bu soruların ve cevapların gerçek olduğuna inanıp kendimize bir gerçeklik oluşturmak. bunların hepsinin yalan olduğunu bilince tutunacak bir dal kalmıyor. işte bu yüzden romantizm bazıları için hava kadar gerekli. bazı yalanlara inanmayı çok seviyoruz.

edit: konuyu ne kadar dağıtmışım değil mi? öyle.

Derse geç girip ve sonrasında en ön sırada oturmak.

öğretmen girdiğinde tam ayağı kalkıyordum baktım kimsede tık yok kıyafetimi düzeltiyor gibi yaptım ama o an o suratın domates gibi kızarması beni ele vermiştir kesinlikle.