bugün

mehmed uzun'un 1998 yılında çıkmış olan ve deneme tarzında hazırladığı, kendi kişisel ve yazarlık hayatında önemli bir yere sahip olan beş dengbêjle olan ilişkisini alattığı kitabı.

Dengbêj kürtçe bir kelime olup ne anlama geldiğini isterseniz uzun'dan dinleyelim: "Anadilim Kürtçe'de deng sestir. Bêj ise sese biçim verendir, sesi söyleyendir. Sese ruh kazandıran, sesi canlı hale getirendir. Sesi meslek edinmiş usta, mekanı ses olmuş insandır. Dengbêj sese nefes ve yaşam verendir. (dengbêjlerim, mehmed uzun,ithaki yayınları, sf.11)

Uzun'un bu kitabında bahsettiği dengbêjler sırayla; Apê Qado (Kado Amca), Evdalê Zeynikê, Alihan, Rıfatê Darê ve Ehmedê Fermanê Kiki'dir.