bugün

aramaya inanmamaktan kaynaklı, genellikle yeni ve heyecanlı yazarların yaptığı hata.

ama yani, insan bir düşünür, binlerce insanın yazdığı bir yerde, birçok şey muhtemelen senden önce yazılmıştır be kardeşim.
o an sana çok güzel gelen bir fikir, burda çoktaaan eskimiştir bile.
gel sen beni dinle, şimdi o başlığı yavaşça yere bırak ve önce arat!

farz-ı misal;

sözlük yazarlarının... diye başlayan herhangi bir anket açacaksın değil mi güzel kardeşim, hmm tamam peki, al bakalım, önce bir kontrol et, açılmamış bir şey var mı..

(ara: sözlük yazarlarının)

lan bak sana yeminle aratmadan bkz veriyorum, eminim doludur amk.

(bkz: sözlük yazarlarının ebeleri)

bu da dolu değilse gel beni elle.

o yüzden, üstat ümit yaşar'ın da dediği gibi; aramak, aramak, aramak...
araştırmacı yazarlıktan uzak, başlık konusunun nedense kendinden başkasının aklına gelmeyeceği güveni ile mevzuya dalan yazar modelidir.
(bkz: çok bilen çok yanılır)