bugün

caddelerde müşteri aramayan, ya da randevu evi, genel ev vb. yerlerde çalışmayan, kendileri ile telefonla ilişki kurulan, para karşılığı cinsel birleşmede bulunan kadınlar.

fahişeliğin bu çeşidi, telefonun teknik gelişmesine paralel olarak yüzyılın ikinci yarısında önem kazanmıştır.

call girl fikri ilk olarak 1935 yılında new york'da ortaya çıkmıştır. genelev ve benzeri yerlere zaman zaman baskın yapan polisler, buraları çalıştıran 'madam'ları yakalayarak hapse attırmışlardır. bu madamların en ünlüsü polly adler 1953 yılında yayınladığı anılarında şöyle der;

" 1935 yılındaki tutuklanmamdan sonra hiçbir kadın benimle çalışmak istemedi ve bu zamandan sonra telefonla kız çağrılan bir ev işletmenin daha doğru olacağını düşündüm."

büyük iş adamları, devlet adamları ve ülkenin dışından gelen yabancı konuklar keyifli bir kaç saat geçirmek istediklerinde polly adler ile bağlantıya geçip onun sevgili müşterileri arasına girmişlerdir.

ikinci dünya savaşından sonra call girl sistemi tüm dünyada az veya çok yaygınlaşmaya başlamış, bu yaygınlaşmanın en büyük yardımcısı gizliliğe daha elverişli apartmanların yapılması olmuştur.

bazı kadınlar büyük ticaret patronlarının isteklerini düzenli olarak yerine getirmek için onlarla kontrat dahi yapmışlar, bazı call girl firmaları bu konuda dondurulmuş fiyat listeleri uygulamışlardır.
(bkz: telekız)
(bkz: orospu)
(bkz: şıllık)
(bkz: kahpe)
(bkz: murat karayılan) * *