bugün

Çok sevdiğin biri var. Hayatının ilk aşkı, sen onu sevdin ama o sana değer vermedi bunlara rağmen onu sevdin ona katlandın ama en sonunda seni terketti. Onun için kolay tabi kendisi için bişi ifade etmeyen birisini bırakmak ne kadar zor olabilirki. Ha bide şey var sanki seni umursarmış tavırları ikimiz içinde iyi olucak yalanları.. ayrılınca nefessiz kalınmışlık hissi nasıl bişi olduğunu yaşayan bilir. Neyse ayrıldın sanki onu taciz edermişcesine mesajlar silinmez fotolara bakılır yaşayamıcak gibi olursun ki bi süre geçer o da unutulur. O ölümüne sevdiğin insan unutulur.
Bir süre sonra nadirdirki gerçekten hayatının aşkını bulursun değer verildiğini hissedersin. Hatta ayrıldığı için teşekkür edersin ona. Ve hayatımın geç buluduğum aşkı hala benim yanımda benimle beraber beni destekler. Mutlu olmayı bilirsin artık geçmiş geçmişte kalır
Ta ki dün eski ilk aşkın sana mesaj atana dek bir yanın onunla muhabbet iste bir yanında mutluluğunu onun yüzüne vurmak. işte dün yaşadığım buydu ben mutluluğumu yüzüne vurmayı tercih ettim aynı hatalara karnım yeterince tok. Onun bunu görmesi onun pişman olduğunu bilmek herşeye bedeldir. Ve bundan sonra aynı hataları yaşamıycak tecrübeye sahip olmak.
Kısacası sadece içimi dökmek istedim birinin pişmanlığı bazen dünyalara bedel oolabiliyor...