bu ülke artık bana acı veriyor

bu kadar aşağılanmak, bu denli dünyaya rezil olmaktan ve ülkem adına acı çekmekten bıktım. insanların göz göre ölmesinden, öldürülmesinden, insan hayatının bu kadar ucuza satılmasından bıktım. türkiye cumhuriyeti ve atatürk'ü , hasta ruhlu bir adamın hezeyanları ve diktötörlük sevdasından yerle yeksan etmesinden, her türlü bilinçten yoksun insanların, dinle afyonlanarak, güdümlü olarak fakir bırakılıp, korkuyla biat ettirilip meletilmesinden, hepimizin hayatını karartan yüzde ellilik güdüklerden bıktım. bu ülkede çocukların , kış günü terlikle , çıplak ayak çekilen resimlerine bakıp, içimin çizilmesinden, kırık , dökük pencereli evlerde kırk günlük ayaz bebeklerin açlıktan ve soğuktan ölmesine günlerce dertlenmekten acı çektim. polis devletine evrilmekten, vatan sever insanların hala burnunun sürtülmesinden, doğanın açgözlü bir iştahla talan edilmesinden, istanbul'un silüetinin canavar plazalara dönüşmesinden, borçtan, harçtan beli bükülmüş mutsuz yüzlerden bıktım.
önümü göremediğim, sisli ve kan kokusu dolu süreçten bıktım.