bugün

anı başlatıcı kelime grubudur. biraz da havalıdır hani. biz fransadayken. "ohoo ben nereleri gördüm. hele biz fransada çok uzun kaldık." alt metnini içerir. bu insanların hep hava atma meraklısı, açıkçası maddi durumları da bizden daha iyi olan kişiler olduklarını düşünürdüm. yanılmışım.

geçen yıl kardeşim okuluyla birlikte bir proje anlatmak için fransada ufakça bir şehre gitti. 2 gece 3 gün kaldılar, döndü. geçen akşam yemeğinde oturuyoruz. ayıptır söylemesi et vardı yemekte. annem soruyor "nasıl olmuş et?". kardeşimden cevap "ya biz fransadayken bize bir keresinde çok güzel bir bonfile getirmişlerdi, şarapta dinlendirilmiş..." aha film koptu bende. biz fransadayken... bir keresinde... sanki üç yıl kaldı... bonfile... şarap... fransa...

sanırsam bu yurt dışına çıkan insanlara orada ikna odalarına alıyorlar, "bak güzelim, her konuyu bizim buralara bağlayacaksın." tadında telkinler de bulunuyorlar. ama tabii ben gidemediğim için benim karın ağrım da olabilir.
(bkz: ben amerikadayken)
(bkz: atma ziya)