birim bir allah kırmızı bayrağı öperim

sıraya geçmeye dair ruhlarımıza nakışlanmış o sıradanlık duygusunun dışa vurumu. daha çocukluktan.

önce allah'ı sonra bayrak'ı şahit tutarmışız da sıramızı kimseye kaptırmazmışız.

sanki büyüyünce sıradanlığa küfür edecek olan biz değilmişiz gibi,
sanki geçtiğimiz tüm sıralardan kaçmaya çalışan biz değilmişiz gibi,

koşarmışız sıralara, bilinçaltının tozlu sayfalarında sıralanırmışız, sıralanmaya dair yarış tutarmışız, daha o zamandan.