bir kürt ve bir arapla aynı evde yaşamak

efendim benim içinde bulunduğum durumdur. evde 3 kişi kalıyoruz. bir arkadaşım kürt diğeride arap.
sürekli tartışma çıkıyor aramızda. kürt olan sürekli kanepe çıkıyor. dağa çıkamadığı için evdeki en yüksek yer olan kanepeye çıkıyor.
bende onun kafasına vurarak aşağı indiriyorum. evde sürekli bir gösteri bir eylem hazırlığında sanki şerefsiz.
arap desen daha fena. sürekli bir arap milliyetçiliği sözleri. işte dünyanın yeni sahibi araplar, kulüp satın alıyorlar falan. sanki seni satın alıyorlar hey Allahım.
geçen gün ikisinide aldım karşıma yeter dedim artık türksünüz. arapta yok kürtte yok türk var bu topraklarda.
mecbur kabul ettiler. kabul etmeselerdi onlara ne ekmek nede su verecektim. haritanın sağ tarafında olduğu gibi yoksullukla mücadele etmeyi öğretecektim onlara. ama kabul ettiler. (bkz: seve seve)

şaka lan şaka !
3ümüzünde umrunda değil farklı topraklardan ve nesillerden gelmemiz. kimse zaten ben "kürtüm oleyyy" veya "ben arabım hobaaa" falan demiyor. ben arada 3lü çekiyorum o kadar. her şeyimiz yerli yerinde çok şükür.
hatta iyi oluyor. sürekli farklı şeyler öğreniyorum. en son kürtçe küfürleri öğrendim mesela.
velhasılı kelam ben 100M2'lik evimde benden kültürü farklı olan 2 kişiyle yaşayabiliyorum. çünkü bu evde herkesin hakları eşit. herkes aynı yemeği yiyor. aynı suyu içiyor. hastayken kardeş gibi bakılıyor. mutluyken sevinci paylaşılıyor.
selamlar olsun...

siz ikiniz siz bu yazıyı sanırım asla okuyamayacaksınız. ama çok seviyorum lan ikinizde.