bugün

Bir erkek olarak haddimi aşarak tahminlerimi sıralayım... tamamen empati, psikolojik, sosyolojik, teolojik olarak düşünerek vardığım sebepler...

Bakire kızların sevişmeme sebeplerinden en yüksek hissettiği nedenlerinden en düşük hissettiği nedenlere doğru sıralıyorum maddelerimi... (doğru ya da yanlış diye yorum yapmayacağım, direk düşünce biçimlerini sıralıyorum.)

1) evleneceğim erkek beni almaz, bana kötü gözle bakar, bedenimi eşime saklamalıyım vb.

2) aile baskısı, toplumun kadına bakış açısı vb sebepler (kızlığımı korumalıyım, bekaret çok kutsal bir şey, kızlığımı kaybederek kötü bir insan olmak istemiyorum.)

3) sevişmek istiyorum ama bunu birileri öğrenir diye korkuyorum... erkeklere güvenemiyorum, ne kadar sevsem ve ona güvensem de ailemin kulağına giderse çok rezil olurum, ailem beni mahveder, kimsenin yüzüne bakamam, bu riski göze alamam vs.

4) dinen günah, günah işlemek istemiyorum.

5) aseksüel biriyim, sevişmeye gerek duymuyorum, muhtemelen sevişsem de pek haz almam sanki.
Bakire kalmak.
Üşenmek sanırım ya. Bilmiyom.
Akıllı olmasındandır. Kendisini neden adileştirsin?