bugün

hiçte uzak olmayan gerçektir.

görüyorum ki, herkes bir şekilde seviyor veya seviliyor. aynı zamanda yaşadıkları deneyimler bağlamında ya çok mutlu oluyor ya da mutsuz. hal böyle iken çok mutsuz olanlar karşı tarafın hatalarından dem vurur, çabalamamaktan veya çok uzak olmasından bahseder.

belki tersi vardır hani. hani birini mutlu olmaya zorlamak nasıl bir iyiliktir? nasıl bir sevgidir vesairedir? bir şeyin peşine düşüp insanları sıkıştırmak, bunaltmak, yapışmak... bunlar sadece sevginin içinde olmayan şeyler. aidiyetsizlik, sahipsizlik... hepsi var içinde.

"girerken han kapısı değil ki çıkarken iğne deliği olsun" demişler.