bugün

benim dün gece (bkz: 18 mart 2011 galatasaray fenerbahçe) derbisinde yaşadığım durumdur. olaylar şöyle gelişti...

kuzenlerimde kaldım dün gece. kuzenimin babası*nın bakırköy de marketi var ve gs fb maçını oradan izliyoruz. neyse şerefsiz kazım golü attı. onun atmasıyla ben azınlık olarak sus pus kesildim. yanımdakilerin hepsi gatasaray lı ben bir tek fenerliyim. başladım totem yapmaya. ağzımı açmayacaktım. ki öyle de yaptım.

ta ki semih in golüne kadar... semih golü atında öyle bir sevinç yaşadım ki çevremdeki etkiyi sonra farkettim. bütün herkes gözlerini bana dikmiş mosmordu. * neyse ben toteme devam ettim. o arada sürekli galatasaray ofsayta düşüyor ve kalp atışlarım normale dönüyor.

ve alex in mükemmel golü geldi. bu sefer çevreme bakarak sevindim. bu sefer durum daha vahimdi ama. düşünün, morla kızmızının karışmış bir hali vardı yüzlerinde! ahh azınlık olmak ne güzel şey...
5-1'lik fenerbahçe galibiyetinde yaşadığım durumdur. 3 koyu fenerlinin arasında 5-1'lik galibiyet, güzel duyguydu.
bir arkadaşımın evinde, toplu halde derbi izleyeceğimi varsayarak gittiğim ortamda, elektriklerin kesilmesi güzel bir duyguydu hepimiz için. Birbirimizi boğazlayacaktık sinirden.