bugün

Uludağ sözlük'e yakışmayan başlık.
moonlight sonata'nın türkçesi.
Dinlerken izah edemediğim bir his oluşuyor içimde. Çok karanlık bir ortamda pek dinleyemiyorum.
Kesin olarak bilinmemekle beraber yukarıda ki entry de bahsedildiği gibi beethoven ve kör olan hayranı ile arasında geçen diyalog üzerine bu sonatın ortaya çıktığı söyleniyor.
beethoven'ın 3 bölümlük bir sonatıdır.
Beethoven ın malûm bestesi.. ve adı üstünde sözlükse burası, doğru yeri burasıdır bunun.

Neyse.

Yazılan rivayetlere göre beethoven, kendi bestesini oldukça güzel çalan bir hayranını, arkadasindan duyar. oraya gidip, tebrik etmek ister. Gider ve Ardından, Benden bir isteğiniz var mı? Diye sorduktan sonra, kör olan hayranı; ay ışığını görmek istiyorum der ve bu sonat ortaya çıkar.. tabi bu sıra beethoven, duyma yitisini tamamen yitirmiş haldedir.. Diyorlar.

Bunları bilemem de, biraz uyuştuktan sonra, bu çökmüşlüğün içinde dinlenilince, kulaklardan tüm varlığa nüfuz eden; ne idiği belirsiz hislerin, ölümün belki umudun, manasını yitirmiş bir karmaşanın daha derinine daha da ilerisine doğru sürüklemesinin verdiği, tezatlara boğulmuş bir 'huzuru' vardır, bunun.

Daha öncesi degil de bunu dün gece deneyimlemişdim. demek ki notalar, haleti ruhiyyeye göre bambaşka anlamlar kazanabiliyormuş.
(bkz: moonlight sonata)