anne terliğiyle pazar sabahı bakkala gitmek

sabah sabah üşengeçlikten ayakkabı giymemek için yapılan harekettir.

sabah kahvaltısı için anne tarafından uyandırılıp üşengeçlikten yüzünü bile yıkamadan, pijama, eşorfman vb giysilerin altına birde annenin o küçük numaralı terlikleriyle, parmakların ucunun terliğin dışına taşmasıyla o şık görüntü tamamlanır. bakkala doğru ilerlerken bir sigara yakılır ve bakkala girinir. ekmek dolabının içine el daldırılır ama taze ekmekler tükenmiş olup bayat ekmeklerle evin yolu tutulur. o muhteşem görüntüyle, geçen gün yolda görüp ah keşke şöyle bir sevgilim olsaydı denilen kız görünür. kızın görüş alanına girilmemek için çabalansada kıza yakalanılır. kız bakıp kahkahalarla yoluna devam eder. bir teselli deyip, gerçek yüzünü görmüş olduk deyip o defter kapanır. eve gidince anne taze ekmeklerden alınmadı diye fırça atar. sabah sabah bu kadar şanssızlıkla başlanılan günden hayır gelmez denilip kahvaltı bile yapılmadan yatağa tekrar girilip akşama kadar yatılır.

merdivenlerden aşağı inerken topuğunuz yere deyecek ve kirlenecektir. eğer çok şanslı değilseniz mutlaka ayağınız burkulacak ve bir kaç gününüzün zehir olmasına sebep olacaktır.

10 ve 12 yaşları arasında yapılan eylemdir.

7-15 yaş arası yaşanan olaylardır. Avrupa birliği 1915 olayları ile bağlantı kurmaya çalışmaktadır. Aman dikkat edelim artık bırakalım şu anne terliğini.

ayrıca kaçıncı yüzyılda yaşıyoruz ! anne terliği mi kaldı artık... *

anne terliğinin olmadığı durumlarda yalın ayakta gidilebilir.

beyaz çorap altına ayağımızdan büyük terlik giyerek ayak parmaklarının terlikten fırlaması gibidir.