90lı yıllardaki mahalle abileri

kimi zaman muzip hareketlerde bulunan, kimi zaman ahaliyi çileden çıkaran abiler.
bulvar gazetesi almaya çocuk yollayanından tut, maçlara dalıp "at babanın kıllı göğsüne" diyerek topu çatıya kaçıranına kadar..

yıl 1997 olmalı. akşam vakitleri. sanırım aralık ayındayız ki küçük kardeşim daha doğmamış. annem her işi yapamıyor ben de onu kızdırmıyorum eve gidiyorum. yağmur yağdı yağacak. eve giriyorum akşam vakti şirinler var tv de. ben girince tüm çocuklar dışarı çıkıyor çünkü mahallemizin abisi fatih abi paydos yapmış. bursa osmangazi'nin garajaltı mahallelerinin klasik iş potansiyeli olan oto tamircilerinde çalışırdı fatih abi. ben hemen dışarı çıkıyorum. hava serin lakin eğlence tavanda. fatih abi mavi bisikletini evin önüne bırakıyor, ve akşam ebesi oynatıyor çocuklara.

bazen laz bakkal'ın önünde oturup cips alırdı. her cipsten nasıl oluyorsa bedava çıkıyor ve tüm çocuklara birer ikişer veriyor. beni ayrı sevdiğini söylerdi hep. sıra bana gelirken son cispten bedava çıkmayınca parayla yeni cips alıyor onu bana veriyor. ben cispi açıyorum içinden bedava ! hemen benden 1 yaş küçük ve aşık olduğum kız olan (yaş daha 4.5 - 5 falan o dönemler) zehra'ya veriyorum bedavayı.

sünnet oluyorum, halamın oğlu abdullah abiden çok fatih abi koruyor bastonumun çalınmaması için beni. e mahalle şakaları tabi bunlar. sünnetten sonra bir t-shirt getiriyorlar annesi ile. bunların arasında ilk sen adam oldun la diyor gülüyor güldürüyor.

fatih abi bazen bisikletinin önüne alıp çocukları sırayla 2-3 sokak gezdiriyor. top oynuyorsak eğer maça dalıyor ve 'siz güçlüsünüz ben bu takımdanım' deyip dengeyi sağlıyor. bazen he-man oluyor bazen 'akşam galatasaray'ın dortmund ile maçı var' deyip erken dağıtıyor çocukları evine.

sonra 17 ağustos 1999 oluyor. sabah almancı komşu sefaların mercedes'de uyanıyorum. babam elimi yüzümü yıkamaya götürüyor. bursa'da çok az hasar var. mahallede çok evde çatlak var lakin 3-4 ev yıkılmış. başta söylemiyorlar ama akşam vakti gerçekleri öğreniyoruz. fatih abi daha 18 19 yaşlarındayken enkaz altında ölüyor. kardeşi caner ölüyor. uzun boylu bi feyyaz vardı, o ölüyor.

1 hafta sonra taşınıyoruz doğduğum evden. o mahalleye yıllar sonra defalarca gidiyorum ama o sokağın önünden o evin önünden asla geçemiyorum. yaşım 22, ve ben hala mahalle abimiz fatih abiyi özlüyorum.