bugün

6 şehit verdiğimiz bu kara günde bile alt katımızda oturan kürtler tarafından verilmektedir. dalga geçer gibi. kardeşim biraz hassasiyet be bu kara günde bile "kürtçe" veriyorsun mevliti. ayrıca sesleri buraya kadar gelmekte apartman kürtlerle dolmuştur. hayır yani türkçe mevlit neyine yetmiyor gidip o hebele höbele dilinde mevlit veriyorsun. hele ki bu hassas günde! bu dili konuşanlardan ürperiyordum şimdi de gelmiş mevlit okuyorlar. şehitler ölmez vatan bölünmez bunu anlayın.

atamızın kemikleri sızlıyor zamanında vatandaş türkçe konuş kampanyaları vardı ne güzel. ah atam ah!
(bkz: 6 şehit verilen günde oç lerin espri anlayışı)
şehitler sakaryadan, rizeden, malatyadan, vandan olabildiğine göre daha doğalı olamaz...
lazca veya kürtçe "yüreğim yanıyor. oğlumu kaybettim." diye ağlamak kadar normal olan şeydir.