21 yy da sevgiye yer olmaması

Ben simdi buraya 21.yy. bozulmalariyla ilgili yazmaya baslasam sanirim sayfalarca yazi ve zamana bedel olucaktir. Size kalkip 2000 ve devam neslinin sacmaliklarini elestirebilirim ya da teledonlarindan baska bir seye bakmadan sokakta dolasan insanlardan bahsedebilirim. Okur yazar orani artarken bos bir zohniyetin ve cahil bir neslin ortaya cikisindan.
Ama benim sorunum sevgiyle. Cunku her insan gibi bir kere yasayip olecegim. Toplumu takarak zamanimi harcamak istemiyorum ama sevgi isin icindeyse bu sart oldu benim icin.
Gunumiz insanlari (yasli genc fark etmez) duyarsiz ve sevgisiz yasamakta. Yolda sokakta basiniza bir is gelse yardim edecek elinizden tutup kaldiracak insan sayisi her gun sifira yaklasmakta. Bu durum beraberinde hosgoruyu de ortadan kaldirmakta. Ee zaten kadin erkek iliskileride boka sarmis durumda. Insanlarin karakterleri bozuldukca iliskilerde bozulmakta.
Genc nesile bakarsan sinek gibiler bi gun ona konuyolar oteki gun baskasina. Toplumun cogunlugunun sevgi anlayisi para ve fiziksel sinirlar içine hapsolmus durumda. Insanlar bencillestikce ülke de gerilemekte.
Cozum uretmek istemiyorum cunku toplumun gelecegi skide degil. Farkindalik yaratsam bana yeterde artar sanirim.