1 mayıs işçi bayramında el öpmeye gelen amele

1 mayıs bayramında, kapıda beliren fakirdir kendileri. patron olmanın zorluklarındandır o kadar insana el yalatmak.

bizim şirketin fakirleri saatler 12'yi vurdu mu kapıda kuyruk olur. neymiş sırayla el öpeceklermiş, ben de ceplerine sıkıştırıyorum 20 lirayı. parayı gören fakir durur mu? başlıyor yalamaya.
"beyim allah ne muradın varsa versin, senin yaradan allah'a kurban olayım" vs. diye bir çok halden memnun, şükredici dilek.
ben de elimle, abi bir tavırla tabii, yanaklarına okşar gibi küçük tokatlar atıyorum, bir önemi yok der gibi.
sonuçta bu tip ufak cömertlikler işçiyi patronuna daha sadık bir köpek haline getirir. arada yapmak lazım, böyle bayramlara ihtiyaç var.

bir benzeri sözlükte mesaj yoluyla bayram kutlayanlardır. hayır bir de altına iban'ını yazmış fakir. para bekliyor zaar.