instagramda herkesin çok mutlu olması

aslına bakarsak çoğumuz öyle değilmiyiz zaten kimin ağlarken bir fotoğrafı var ki?

hissetmese de, öyle olmasa da, mış gibi yapar. çünkü eğer mutsuz olduğunu anlarsak ona imrenmez, onu kıskanmaz ve onun gibi olmayı istemeyiz. oysa hep ona imrenmeli, onu kıskanmalı ve onun gibi olmayı istemeliyiz.

mutluluğu ispat çabası çoğumuzda var. mutlu olduğumuzu ispat etmek için delice bir çabaya giriştik. biz de dışarıda yemek yiyoruz, biz de lüks mekanda kahve içiyoruz. biz de aşığız, seviyoruz. bakın, biz çok mutluyuz. bunlar da kanıtları...

iyi de niye? duygusal yaşımız kaç? neden bu sidik yarışı? kimin umrunda ki bizim mutluluğumuz ya da hüznümüz?

önemsiziz. kimsenin umrunda da değiliz. mutlu olmamızla kimse ilgilenmiyor. mutsuz olduğumuzda da kimse bizimle üzülmüyor. bunu anlarsak hayat çok daha sade ve güzel olur.