bugün

azerbaycanlıları dost sanan sığır

azerbaycan halkı ekseriyetle anadolu'da yaşayan türklere kan bağı olarak en yakın olan türk halkıdır.

15. yüzyıla kadar tarihsel olarak bir ayrım dahi yapılamaz. selçuklu ile beraber biz oğuz türkleri çok geniş bir coğrafyaya yayıldık. ilk ayrışma siyasi olarak zamanla bir osmanlı-safevi, osmanlı-afşar hanedanları arasındaki rekabet sebebiyle bir ayrım söz konusu olmuştur.

türkmençay antlaşması (1828) ile siyasi olarak bölünen bir millettir azerbaycan türkleri. kuzeyi ruslar işgal eder.

bakü'de petrolün bulunması ile de başta rusya olmak üzere büyük güçlerin gözü hep bu coğrafya üzerinde olmuştur.

yıllar 1918'i gösterdiğinde rus iç savaşından yararlanılarak mehmed emin resulzade önderliğinde azerbaycan cumhuriyeti kurulur. bu genç devlet rus ve ermeni çetecileri, ingiliz kuvvetleri gibi güçlerin işgaline uğrar.

resulzade ve ileri gelen yöneticiler bu arada ikiz kardeş osmanlı'dan, biz türkiye türklerinden yardım isterler.

nuri paşa kafkas islam ordusu ile azerbaycanı hürriyetine kavuşturur. bu olayı azerbaycan halkı asla unutmayacaktır.

bugün bizim azerbaycan'da anıt mezarlarımız mevcuttur.

birçoğumuz bilmez ama bizleri kurtuluş savaşında silah ve mühimmat, petrol ve altınlar ile destek sağlayan sovyetler birliği değil bilakis sovyet azerbaycan cumhuriyeti olmuştur.

bugün çanakkale'de dahi mezar taşını okuduğunuzda bakü yazan, gence yazan, tebriz yazan kabirler göreceksiniz.

azerbaycan türkleri bizim öz ve ikiz kardeşimizdir. çok büyük ekseriyetle bizleri severler. (azerbaycan'da türküm de nasıl sahip çıkarlar. türk olupta bilgisizlikten ve rus asimilasyonu sonucu sevmeyenler var lakin bu kimseler de azınlıktadır.)

türkleri sevmeyen asıl grup rus lezgi, talış ve gürcü gibi azınlık tayfadır ki onlar da azerbaycan genelini bağlamaz/bağlamayacaktır.