bugün

gul un cumhurbaskani oldugunu algilayamayanlar

anlatamıyorum:

gül'ü ben sevmiyorum. sevmek zorunda değilim. atatürk'ü de sevmeyebilirsiniz.

ama kabul edersiniz değil mi?

ha işte gül benim kabul eşiğimi de aşıyor. o derece bir nefret, o derece bir sinir...

megalomanik, psikopatik, nevrotik bir hal aldım herif yüzünden.

geceleri rüyamda sayıklar oldum, anasını, bacısını, avradını, çocuklarını...

algılayamıyormuşuz baksana...

**

fakir vardı ya hani, çocuğunun çükünü kopartan.

onlara benzedi bazı arkadaşlar:

tamam, gül cumhurbaşkanı!

ama kardeşim, böyle hoppidi hoppidi cahiliye dönemi arab kabilelerinin oynakları gibi çığırılmaz ki bu şey. ne var yani? bir atla bir deve mi?

galiba (evet).

--

not: yukarıdaki metindeki ironiyi anlamayan nesle aşinayım ve kendilerinden hiç hazzetmiyorum.