bugün

kalem açmak için çöpün başına gidip muhabbet etmek

kova doluysa, ki önemli değildir, dersin ortasında canı sıkılmış olan kovayı alır kimseye bişe demeden çıkardı, çöpü döker, gelirdi. sadece 5.sınıfta falan yapabileceğin büyüdük biz, kapıyı kimseye sormadan açarım giderim göstergesi çocukluk. (bkz: özlenen günler)