Net çekirdektir. Oturunca kendini cennet mahallesi pembe gibi hisseder ve dudakların yarışmadan oradan kalkamazsın.

Çok ilginç bir yiyecek. Acıdan nefret ederim bu meredin acısızı bile acılı gelir. “Yav bunu da çok abartıyorlar” derim ama tuhaf bir bağımlılığı var. Yiyince ara ara hatırlatıyor kendini

Geçen gün bir haberde gördüm kendisini. O kadar içim acıdı ki elimi uzatmak bir şeyler yapmak istedim. O yarı huysuz hallerinde dağınık saçlarının her bir telinde bir tarih bir dert yatıyor belli. Üzgünüm çok.

Valla siyasi tarafı bir yana da minimum insan ilişkilerini dahi beceremeyen, kibarlık nedir bilmeyen, vapurlarda iskele tam inmeden inmeye çalışan, metroda inenlerden önce binmeye çalışan, “günaydin” “iyi günler” gibi sözlere aval aval bakıp bir teşekkür etmekten aciz olan herkes çomardır bence.

Yani otobüste ayakkabısını çıkaran, yüksek sesle konuşan ve daha kötüsü osuran “insanların” yanında bu olay rezalet değil olsa olsa şahaneliktir.

Üye olunca ilk karşılaştığımız entry. Hoş bulurum umarım Uludağ’cığım.