bugün

BEN YAPTIM.
ben yedim.
Hani bana hani bana dedim.
yaşayana yaşarken değer verilmiyor ya bu ülkede, işte en çok ona kızıyor ve üzülüyorum. Bilhassa sanatkarlar öldükten sonra ancak hak ettiği değerin bir kısmına sahip olabiliyorlar.
Ne o, ne bu, ne şu. Bira, sigara ve müzik şu sıralar vazgeçilmezim olmuş. Yalnızlığı ne kadar da özlemişim. Ah mutluluk.
bugün fark ettim de ben gerçekten bitmişim be sözlük...
Üniversitede 3 senedir adam akıllı arkadaş ortamım olmadı.Bizim bölümde adamakıllı sohbet edebileceğim eğlenebileceğim ortam yok.
Üniversitemden Kötü bir eğitim alıyorum.
iyi firmalar staj taleplerimi geri çeviriyorlar.
Evden okula gidiş dönüşüm günlük 4 saat sürüyor...
Her gün 8 ulaşım aracı değiştiriyorum yollarda harap oluyorum.
Bu yüzden derslerim de hiç gitmiyorum.
Gerçekten çok kötü bir aileye sahibim, babamla 6 aydır konuşmuyorum bile...
Geleceğe karşı aşırı umutsuzum, artık hayal kuramıyorum...
istediğim hayatın milyonda 1 ini dahi yaşayamıyorum...
ve bu düzen 3 senedir böyle gidiyor.
Keşke şu an ölsem be sözlük , ne kaybederim ki?
Daha kaybedecek neyim kalmış ki?
Bu işin içinden çıkamıyorum...
hayatımda hiç zina yapmadım.
namuslu kadına zina iftirası atmak 7 büyük günahtan biridir.
taytsız gerçek anlamda bunu ispatlayıp 4 şahit getirmezse bu büyük günahla can verecek.
hayat ne güzel.
O kadar sorumsuz bir insanim ki ailemden utaniyorum bazen benim icin her seyi yapmalari icin boyle oldum herhalde. Onumde kpss var ve ben hala ders calisma gibi bir eylemde bulunmadim. bir de marifetmis gibi arkadaslarima nutuk cekiyorum ders calisin diye. Benden ne koy olur ne de kasaba.......
cevap verdi sonunda. tahmin ettiğim şeyi, duymaktan kaçtığım şeyi söyledi. sadece arkadaş... olsun. yine seviyorum ve yine beklerim. umarım duyguları değişir bi gün. gelir o gemi. gelmesi lazım. n'olur gelsin artık.
ezberlenmiş ve çalışılmış hareketlerle duygularımızı bastırmak, birbirimizi harcamak. bize dönen dünyayı durdurmak. sen sağa, ben sola; sırtımızdan itmek ve hatta birbirimizden muaf olmak. sen benden, ben senden.
23 yasındayım ve ilk defa okuduğum bir kitap sayesinde okuma alışkanlığı edindim .
ben unuttum desemde yerin hala dolmuyor.
geçenlerde üniversite tiyatro kulübünün yaptığı gösteriye gitmiştim sözlük, tiyatro bok gibiydi bende 1. perde biter bitmez çıktım, aynı grup dün tekrar gösteri sergilemiş boş vaktim de vardı ama ben gitmedim 1. kötüydü 2. de kötü olur diye ama arkadaş geldi ve aralarında konuştular süperdi diye için cız etti, işte bunlar hep ön yargı.
ben bu yaşıma gelene kadar hep birilerine güvenebilmeyi denedim. güvenmek aslında çok saçmaymış bunu bu günlerde anlıyorum. kime ihtiyacım var ki benim bu hayatta? şöyle bir gerçekte var ben bu yıla kadar hep olmak istediğim kişi olabilirim üzülmek istemezsem zaten üzülmem, kazanmak istersem zaten kazanırım diye yaşadım öyleydi de insanlara sırf insanlara onları önemsediğimi düşünsünler diye saçma laflar ettim. şuan başka biri için kolumu bile kaldırmam. ve bu haftadan sonra anladım ki olmak istediğim kişi değilim. ben aynaya baktığım da gördüğüm kişi olmak istemiyorum ben daha farklı biriyim. eski ben olucam en kısa zamanda en hızlı şekilde. aile, arkadaş, sevgili hepsi geçici hepsi sahte bana faydası olan tek şey benim düşüncelerim ve benim hayatım.
ekşi sözlükteki "makale aranıyor duyuruları" başlığını okudukça kendimi çok cahil hissediyorum. nebçim şeyler okuyonuz lan. biz de anca bilim-teknik dergisinden bişeyler okuyak.
ne hoş bir başlıkmış bu...
gerçekten itiraf yapabiliyor musunuz peki? itiraflarınız kendinize bile itiraf etmekten kaçtığınız şeyler mi? dökebiliyor musunuz her şeyi bu başlığa? içi ve dışının bir olması ne güzeldir insanın. ve çok az görülür bu. dolayısıyla şimdi baktığımda bu başlığa 87 entry girilmiş. fakat tahminimce bunların yarısından da fazlası itiraf değil. gerçek itiraf, yüz kızartıcıdır, utandırıcıdır, aklınıza geldiğinde sizi sinirlendirir, kendinizden nefret ettirir. bunları çekinmeden yazmak kolay iş değildir.
yazabilen herkes hayatın anlamını kavramaya bir adım daha yaklaşmış demektir. kendisiyle barışık olmadıkça da bunu yapamaz.
benim itirafım mı?
bir lambadan beklemeyeceğiniz itiraflar yapabilirim. o kadar çok şey gördüm ki... farklı kederler, farklı sevinçler. tanık olmanın ötesinde yaşadım da. ama itiraf yaptığım zaman bu insan olduğum döneme ilişkin olacaktır. tüm hatalar insanken yapılmaz mı zaten?
bazen içimden bağırmak geliyor istemediğim şeylerin zorla yaptırılmaya çalışılmasından daha tiksindirici bi durum olamaz şuan bulunduğum ruh hali içinde .
Son bir aydır, eşşeeek gibi sigara içiyorum...
Dur durak bilmeden.
Gitar çalıp, şarkı söylüyorum ama bir aydır, şarkıların içine ediyorum. Zira nefesim yetmiyor, can çekişiyorum.
Kanser olmaktan korkuyorum!
Allah belanı versin be senin!!!
içmiyeceğim ulan seni!
Yok yok! içeceğim ama az içeceğim...
Benden adam olmaz sözlük! Öleyim ben!!!
şu sene hayatımın hiçbir döneminde hatırlamak istemediğim sene olacak. çaresizim. ne zaman dolsam ve bir arkadaşıma anlatmak istesem kendi dertlerini anlatmaya başlıyorlar. ben yine susmak zorunda kalıyorum yine dinleyici ve fikir veren pozisyonunu alıyorum. bu durumdan nefret ediyorum.
Hayatımın son yıllarındayım gibi bir his içindeyim 5 aydır civarı. Az kalmış da bir benim haberim yokmuş gibi hadi hayırlısı.
Bi arkadaşım var sözlük. Çok yakın arkadaşım. Çok da seviyorum onu. Ama galiba ılık. Yani eğilimi var sözlük. Bi erkek yoldan geçen erkeğin her yanını inceler mi? Yorum yapar mı? Bunu yaparken de sürekli saciyla oynar mi? Hadi bunları da geçtim "benim erkeklerle aramdaki ilişki çok farklı" der mi? Tavla, okey, kart oyunları bilmez mi? Futbolu da gereksiz buluyor. Kız arkadaşları oluyor ama sebepsiz ayrılıyor hep kızlardan. Ve bana bugün "sence kaşlari mi aldirayim mi biraz?" Dedi. O kadar supheleniyorum ki artık. Soramiyorum da nasıl sorulur ki bunca yıllık arkadaş "kardeşim sen ibne misin vallahi açık konuş bana." Bu da denmez ki. Var ya düşündükçe huylaniyorum. ılık mi hakkaten ya.
Bardagin içine attiginiz tasin suyu tasirmasi gibi şuanki yazarlıgım. Yoklugun boşluğuna varligi koyarsiniz da manasizligi maneviyatla doldurursunuz ya!

Varligi aldiginizda hayatinizdan yokluk tüm sogukluguyla geri gelir.

Tas suyu tasirir bir kere, taşı bardaktan cikartsaniz da su taşmıştır artik, bardaktaki su eksilmistir.

Yazmak mı? Belki çok şey var yazilacak ama pislikte yeni ayakkabılarla oynanmaz. kir olur çamur bulasir! Eskileri giymek lazim pislense de umursamamak icin...
Bu gün bi kızla tanıştım sözlük. Çok değil iki haftaya aşık olur amı götü dağıtırım. 50 gr. irade yok bende.
Babamın vefatı acı koydu, bi donukluk bi hissizlik içindeyim.
Çok mutluyum sözlük hayatımın en güzel akşamını yaşadım hatta öyle mutluyum ki kalbim yerinden çıkacak gibi.