sizi asosyal olmaya iten ne

Bence asosyallige iten en onemli faktor burada korkusuz olabilmeniz.

Yalnızlığı sevmek.

Asosyal değilim. Ama eğer müziksiz ve arkadassiz kalsaydim asosyal olurdum.

Çevresinde kafa yapısının benzer olmadığı insanların bulunması. Yalnızlığı sevmek.

sözlük formatının sikilmesidir.

bir soru.

fakirlik

p.s.: asosyal olursun yoksa para, sosyal olursun çoksa para.

Tahmin ediyorum dna yapım. ailede benim gibi yok ama yinede genetik faktörlerin etkili olduğunu düşünüyorum.

üşengeçlik, para olayı, yalnızlığın çok güzel olması, kafa uyuşmazlığı yaşamam..

sözlükte takılmak ile asosyallik arasında bağ kuran yazar tanımı.
bence hiç bir alakası yok sözlükte takılmak özgür ve ya korkusuz olmak anlamına gelmez.Kafa dengi insanları çevrende değil de sözlükte buluyorsan ne güzel işte.Gelipte tabiki 15 saatini sözlükte harcarsan bu biraz sıkıntılı olabilir.

not : telefonda olsanız dahi biraz düzgün yazın hacı ya okurken cidden sinirime dokunuyor.

hayat. kaybetmişlik.

Zarar görme korkusu, insanlar,güven sorunu ve -belki de en önemlisi- kötü olamama,ya da kötü olmak için doğru zamanlamayı tutturamama olabilir. Ama genel olarak korkudur bence insanı asosyal olmaya iten.

Acı tarafı belli bir zaman birşeyler yapmak için korkarsan korkunu yendiğinde onu başarmak,yapmak için fazla yaşlı olduğunu hissedebilirsin,yani korkuyorsan hemen hallet yoksa bir anlamı kalmayacak.

Hayat böyledir. Çaresizlik ve tehlike anları vardır ki, o zaman çırpınmaya ve haykırmaya gelmez. Batar insan ve boğulur. Marifet o anları geçirmektir. Sonrası gittikçe kolaylaşır. Kadere teslim olmak lazımdır o anlarda. Bu acizlik değildir. Dikkat et sözüme: Bu dünyada ölümden başka hemen her şeyin çaresi vardır. Peyami Safa

insanlardır. kardeşim bakıyorum sosyal insanlara hepsi ayrı şerefsiz ayrı dansöz ilişkiler pamuk ipliğine bağlı herkes herşey sahte bir çırpıda silinip gidiyor herşey birbirinin işine yaradıkça hatırlanıyorsun yoksa bir hatırlanmada yok. en iyisi bu insanlardan uzak durmak. en ufak olayda kopuyor arkadaşlıklar ilişkiler. değmez sosyal olmaya.

etrafımda sürekli gördüğüm şerefsiz, aşağılık, saygısız, ahlaksız insanlardır. bu devirde namus, şeref, ahlak gibi kavramların değeri kalmadı. devir namussuzların, şerefsizlerin devri. insanlık kalmadı bu devirde. kazık atanları, ihanet edenleri, dansöz gibi kıvıranları gördüğüm zaman asosyal olmayı tercih ediyorum bazen. özellikle gece asosyal olmayı tercih ediyorum. çünkü gece sokaklar, mekanlar itkopuk, serseri dolu. gece güvenilir arkadaşlarla bile içkili bir mekana gittiğinizde eğlence bazen size zehir olabilir. zira bu tip mekanlarda güzel, alımlı, 20li yaşlardaki kızlara kendini "uluslararası profesyonel müzisyenim, yıllardır new yorkta yaşıyorum. bakın bu benim albümüm. you tubeda videolarım var. konser için geldim. ünlü sanatçılarla sahneye çıkıyorum." diye tanıtan" sizi model, oyuncu yapalım. sahilde elbiseli, bikinili fotoğraflarınızı çekeriz. arkadaşlarınız gitsin. önce benim ofise gidelim. size bira ısmarlayayım. sonra ben sizi eve bırakırım." diyerek sarkan en az 50li yaşlarda olan azgın moruklarla karşılaşabilirsiniz. akşam mekanlarda cirit atan azgın moruklar, genç-güzel-alımlı kızları "sizi ben eve bırakırım. önce ofise gidelim. işim var." sözleriyle kandırıyorlar. onlar kadın tüccarıdır. onların amacı kızı yaşındaki kızlara ilaçlı içki içirerek tecavüz etmektir ve özellikle iyi niyetli kızları kötü yola düşürmektir. 1 kere böyle bir olaya şahit olduğum için çoğu zaman akşamları evde, odamda müzik dinleyerek, internette takılarak, kitap-dergi-gazete oturarak vakit geçiriyorum. daha çok akşam ve gece sosyal hayattan kopmayı tercih ediyorum.

Gerçekliğin zevk vermemesi. Oyun, dizi, anime alemi monoton hayattan daha güzel bence.

bazen insanlar, bazen maddiyat, bazen de ruh halim. yani değişkendir.

insanların insanlığının eksik olması.

dış dünyanın sahteliği.

kalabalıklara karışıyorum ara ara ve sonra bir boğulma hissi alıyor beni. avmlerde gezmekten, alışveriş yapmaktan, kafelerde oturmaktan gerçekten mutlu olan insanlar var. bazen onları kıskanmıyor değilim. mutluluğu böyle kolay ulaşılabilir şeylerde bulabildikleri için. belki de klişe diye tabir edilen şeyleri yapabileceğim bir ortama karışabilirsem bu itilmişliğe yanıt verebilirim. ama bu devirde bu ülkede bu ihtimal çok zor. herkes dayatılanı yaşamaktan, popülerliğin kırbaçlarından çok memnun.

ikiyüzlü insanlardan uzak durmak istemek.