sizi asosyal olmaya iten ne

dış dünyanın sahteliği.

kalabalıklara karışıyorum ara ara ve sonra bir boğulma hissi alıyor beni. avmlerde gezmekten, alışveriş yapmaktan, kafelerde oturmaktan gerçekten mutlu olan insanlar var. bazen onları kıskanmıyor değilim. mutluluğu böyle kolay ulaşılabilir şeylerde bulabildikleri için. belki de klişe diye tabir edilen şeyleri yapabileceğim bir ortama karışabilirsem bu itilmişliğe yanıt verebilirim. ama bu devirde bu ülkede bu ihtimal çok zor. herkes dayatılanı yaşamaktan, popülerliğin kırbaçlarından çok memnun.