bugün

genellikle kızlarda görülen hatıra saklama biçimidir. özel biriyle gidildiğinde saklanan bilet, ilerde bakıp ah çekmek için kullanılan bir çeşit eziyet ürünüdür. bu biletleri saklayıp ilerde arkadaşlarla oturup 'olum bilet çok ucuzmuş o zamanlar, ne gündü be, ne güzel filmdi' gibi geyikler yapmak da işin eğlenceli kısmıdır.
sevgilisiyle gittiği ilk sinema biletini saklanır genelde. kabul edilebilir ama diğer gidilen filmlerin biletlerini saklamak da abartıdır.
*az olsun öz olsun.
günün anısını yaşatmak için yapılan eylemdir.
Can sıkıntısından ne yapcağını şaşırmaktır.
gerekli bir eylem olabılır dogru bı ılişkıde.
(bkz: sevgiliden ayrıldıktan sonra yakılacaklar)
hatırası olan filmin biletini saklamaktır. sevilen arkadaşlarla güzel bir yaz akşamı seyredilen bir inception biletini saklamak unutulduğu anda gördüğünüzde eski bir hatırayı canlandrması bakımından iyidir.
maç bileti koleksiyonu yapmanın diğer bir çeşitidir.
bunu yapan kişi çoğunlukla aşıktır. şöyle ki, çiftimiz sosyal olma telaşıyla sinemaya gider ve çıkışta genellikle er kişi yanındaki dişiye '' al aşkım sakla bunu'' diyerek bu çılgınlığı başlatmış olur. aradan zaman geçer, gidilen sinema, tiyatro, konser vb. aktivitelerden arta kalan biletler dişinin elinde biriktikçe birikerek ''anı'' olur. çiftimiz ayrıldığında ise bu anılar dişi kişiye görsel bir hatırlatıcı görevi görerek daha fazla acı çekmesine sebep olur. o yüzden yapmayalım bunu. hatta yapanları uyaralım.
evlendikten seneler sonra fotoğraf albümüne bakarken, aradan çıkıp yaşanılan nostaljiye başka bir lezzet katan en kıymetli bilettir.
sevgiliyle gidilen seansların biletleri saklanır genelde kızlar yapar ayrılık durumunda acı verir.
bir çeşit koleksiyondur. sinema bileti saklayan insan bir tek onunla yetinmez o koleksiyona tiyatro konser vb. gibi aktiviteleri de katmadan duramaz.
(bkz: anı)
yapılması hoşa giden eylemdir, zamanla silikleşmeye başlar yazıları zaten okuyamazsın ama yine de güzeldir. yaşadığı günü unutmayıp, ölümsüzleştirmeyi fotoğraf yerine bu tarz şeyler yaparak mutlu olmanın bir çeşididir. yaşadığı günün değerini saklamakta olabilir aslında.
kızlara özgü bir davranış biçimidir.kadınlara demiyorum bakın kızlara özgüdür.herşeye anlam yüklemek için yanıp tutuşan bünyeye ilaç gibi gelir.bu devirde sinemaya gidilebilecek kaç kişi kaldı ki zaten.
sonradan bakıp bakıp tatlı bir tebessüme neden olan, gerekli olay.
güzel bir anıdır, hatıradır, özlemdir... gereksiz değildir.
saklama manyakları için gayet masum, normal kişiler için haddinden fazla gereksiz.
eskiden sinema olmayan şehirlerde uzun süre kalıp ankaraya muğlaya üniversitelere giden ablam ve abimin sinema betimlemelerinde çok etkilenip izmire taşındıktan son her sinemaya gittiğimde yaptığım eylem. mutemelen hala bir kutumda saklı duruyordur.
senin hakkında konuşuyorlar dediler geldim.

yüzlercesini saklayarak benim de gerçekleştirdiğim eylemdir.
29.03.2002 tarihinde a beautiful mind'ın biletinden başlamak üzere günümüze kadar izlediğim tüm filmlerin biletlerini saklıyorum. arkasına not aldıklarım olmuş. arada bir çıkarıp yad ediyorum geçmiş günleri. uzun vadede çok dokunaklı oluyor.
lisedeyken çok fena yaptığım eylemdir. yüz kadar biletim olmuştu. sonra attım tabi devamı gelmeyince.
yılları biriktirmektir. alınan hediyelerin paketlerini bile saklayan biri olarak bu da yapmış olduğum bir şeydir.
anısı olan bir bileti saklamaktır. onun elinin ilk defa tutulduğu anı barındırır filmden bir sahne belki de.
sevdiğin kıza önem verdiğini göstermen için yapılan eylemdir.
istemsiz yaptığım olaydı aslında. gerekli gereksiz elime geçen kağıt parçalarını ya çantama ya cebime attığım için birikiyor bi şekilde. ama sorsanız nerde saklıyosun diye ben bile bilemem. bir bakıma kendileri saklanıyorlar. konser biletlerini saklamak candır asıl.