neşet ertaş

özlüyoruz.

koca çınar. mekanı cennet olsun.

en fazla ceza kadar içten ve kalpten tıngırdatan sözüm ona sanatçı kişilik.

Ah ahh...

yeni bir gitar alıp kursa başlayacaktım. sonra neşet ertaş dinledim ve daha fazla para verip bağlama alarak onun kursuna başladım. mekanı cennet olsun bozkırın tezenesinin.

ah yalan dünya şarkısını seslendiren nadide güzel isimlerden bir sanatçı.

babasına ve yine babasının muadillerine hayran olmama rağmen bir türlü sevemediğim sese ve tarza sahip halk ozanı.

--spoiler--
gazeteci- sürekli halk konserleri vermenizin özel bir sebebi var mı ?

neşet ertaş- beni dinlemeye zaten garibanlar geliyor. onların cebindeki üç kuruşuda ben mi alayım..
--spoiler--

Adam gibi adam tabirinin yakıştığı güzel insan. Mekanı cennet olsun..

Bozkır' ın tezenesi ünvanıyla dünyanın dört bir yanına nam salmış üstadımızdır.

"yalandan yüzümüze gülen dünya"
beni benden alan üstad.

ayaş yolları türkün ustam, bazı beni öyle kederlere götürür, sanki: 'dediler ki nazlı yar geliyor/yoluna gitmeye dermanım mı var' dediğinde senle ben şu dünyanın kurağında kalmışız, sanki sadece senle ben yarin karşısına çıkmaya mecalsiz kalmış, sadece senle ben yarin karşısına bu halle çıkmaya utanmışız gibi gelir.

http://www.youtube.com/watch?v=_diVJ1PdFhU

efsanedir efendim. üstaddır.

bizzat yaşamadığı aşklar, duygular adına bile yalnızca duyduklarıyla mükemmel kelimeleri bir gönül ipine dizerek onlardan yürek titreten güfteler ve besteler çıkaran ozanımız, abdalımız.
(bkz: acem kızı)

cennet mekan inşallah.

alır götürür uzaklara.ölmeden gidemedim ya bir konserine yanarım da ona yanarım.
karadır bu bahtım kara..

kelimelerle anlatmaya yetmeyen nadir insanlardandır , üstaddır.

gerçekten hayran olunabilecek birisidir.

ben devletin sanatcısı degil halkın sanatcısıyım diyecek kadar merttir.

ama gel görki boyle guzel bir şaheseri ne zaman dinlesem uykum geliyor.

(bkz: sazın ulusunu neyledin dünya)

bugün sabah rüyamda gördüğüm şahsiyet. bizim köyde divan sazı çalarken yanına yanaştım ''dayı şu sazı bir de ben çalayım divan sazına pek heves ediyorum'' dedim ve sazını verdi. ben çalarken bir kaç tüyo verdi. uyandım hemen uzun sap bağlamamı elime aldım.

bana bağlamayı, bozlağı sevdiren adamdır. örnek aldığım şahsiyetlerden birisidir. keşke biz de onun gibi engin gönüllü olabilsek.

bu bozlak neşet severlere gelsin.

http://fizy.com/song/nese...tas-aradim-derdime/1aj7m3

--spoiler--
sen beni gönlünce mutlu mu sandın ?
--spoiler--

üstad kelimesinin yakıştığı nadir insanlardandır.

Müdahildir her vicdani sancı aynadaki yüzüne… Ve hiçbir yapıp etme, hiçbir cehd yeteri kadar yeterli değildir bir şeyleri değiştirebilmek için. Nicedir kelimesi bazen cümlenin en olmadık yerinde yerini tutar, anlayamazsın zamanın böylesine çok geç geçtiğini. Sabah yedi buçukları oyar alarm zilleri, taşeron bir alışkanlıktır cep telefonu icat olunduğundan beri saat yerine telefon kurmak. Fason alışkanlıkları oluyor toplumların teknoloji bünyeye nüfus ettikçe işte. Beş dakika daha uyuyabilmek arzusundan kaldırıp başımı kendimi tuvalete atmam nasıl bir otomatikleşmeyse artık aynı melekeyle hiç düşünmeden akşama kadar devam edebilirim, el yordamıyla. Minibüse binip para uzatmak büroya gelip akşam kadar çalışmak hep aynı döngünün başka misalleri sanki… ekle bunları ardı ardına, bu benim ömrüm işte. Ayaş yolları türküsünü Neşet Ertaş’ın böyle bir modern devinimde ömrümün orta yerine koyuşum daha kendisinin sağlığındaydı, çok sigara içiyor ve çok içleniyordum, bazıları içlenmek için yaşar, öyle ota boka melankoli türeten mıyıl mıyıl tiplerden ayırın bu adamları bazılarını hiç fark etmemişsinizdir. ‘’ dediler ki nazlı yarin geliyor, yoluna gitmeye dermanım mı var yandım anam yandırma beni’’ diyordu usta… ben koca gezegende kendi sosyal durumumu görüyordum, ayaklarımın dermansız olduğunu, kuş kadar maaşım, her şeye biraz geç kalmış yaşım ve erişemediklerimle ‘yoluna gitmeye dermanım mı var’ diyordum neşet ustayla beraber.

şimdiye kadar hakkında tek kelime etmemiş olmama şaşırdığım ve utandığım ozan. o ahir dünyaya el sallarken ben çok ağlamıştım üstelik. sanki kapı komşumu, öz amcamı kaybetmiş gibi. içim düğüm düğüm yıkılmıştım. bir daha kim 'zahidem' dediği anda gözlerimi dolduracaktı. kim o büyük mütevaziliğiyle ve babacanlığıyla sazını eline alacaktı. kimseye gönül koymadan 'biz bu sazla evliyiz' diyecekti. ne desem boş o bir ustaydı, yerine kimseyi koyamadı ya da biz koydurmadık. ama yine de şanslıyım ki onu canlı canlı dinleyebilmiş olanlardanım. şimdi videolarıyla, albümleriyle avunmak zor geliyor. yine en efkarlı ve yine en sevda dolu türkülerini dinleyerek geçireceğim günler var.

Dünyanın yalan olduğunu bizlere öğreten yüce insan.

(bkz: ah yalan dünya)

Ismini vefat ettigi vakit duydugum insandir. Isin ilginc tarafi bilmeyen bir benmisim de haberim yokmus.