bugün

günümüzde var olmayan durum. şu an için...
hala korkulacak durum.
kimse kusura bakmasın türkiyeye değil yaşadığım çevreye göre konuşuyorum.
her gece saat 3-4-5'te kapımın önünde parkta içip içip şişeleri kırıp sabaha kadar telefondan kürtçe şarkı açan türk değil, yaşadığım çevrede kadın ticaretini yapan türk değil, çevremdekilerin içtiği otu satan türk değil, ilerideki inşaatın önünde mahalledeki kızlara laf atan türk değil, ilerideki bakkalcıyı korkutup sürekli birşeyler yürüten bu mahallenin türkü değil. bilinmez belki bunların parababaları türktür, çerkezdir, göçmendir, bilinmez. sonuç olarak biz bu yaşa bunları göre göre geldik, çevremiz yaşadığımız yer bu.
uyduruğundan arabesk edebiyatı. korkan mahlukat karakola saldırıp türk askeri katletmez.
kürt kökenli olduğunu söyledikten sonra bekleneni yapıp cebinden molotof kokteyli çıkarmazsanız korkacak hiçbir şey yoktur.
korkulacak bir şey yok. Adam ol, vatanını, bayrağını sev. Türk kurban sana.
12 eylül rejimi döneminde çok yaygın bir vaziyet olan endişe halidir.
(bkz: yazık lan)
bu işi genelde statükodan yararlananlar-yaralanmak isteyenler vede içinde olanların yaptığını görmekteyiz. yoksa günlük hayatta bu tür durumlar aşılmıştır.
bütün kürtlerin kötü olduğunu düşünen insanların kendilerini de kötü olarak görecekleri için kürtlerin çekindikleri bir durum.

sevdiğim kız bana ilk olarak kürt olup olmadığımı sorduğunda hiç çekinmeden söyledim, sadece o'na değil kim sorduysa kürt olduğumu hiç çekinmeden söyledim. neden mi? çünkü allah'a bin şükür güzel ülkemi bölmeyi düşünen ve buna uğraşan insanlardan olmadım hiç. ülkemi her zaman çok sevdim ve seveceğim. benim kürt olmam ülkemi sevmeme engel olmadı hiç olmayacakta. kimse beni, ailemi türkiye'den ve türkiye'mi de benden ayıramayacak. bu böyle biline.

sevdiğim kıza kürt olduğumu söylediğimde, o'nun gördüğü bütün kürtler türkiye'yi sevmeyen ve kötü olan kürtlerdendi, dolayısıyla beni de onlardan biri sandı ve benimle olan irtibatını kesti. zaten aynı şehirlerde değildik o yüzden kendimi anlatamadan uzaklaştı benden. arkadaş olarak konuşmaya başladı. fakat o'nun da bana karşı bir şeyler hissettiğini biliyordum. kafasında bir ön yargı vardı, bütün kürtler kötüdür diye. zamanla(bir sene) beni tanıdı, öğrendi benim nasıl biri olduğumu. o bir sene boyunca gönlümün bir kenarında hep o vardı. bir sene sonra beni daha iyi tanıdı ve görüşme imkanı bulduk. beni görünce, nasıl biri olduğumu daha da yakından tanıyınca bana karşı olan bütün ön yargısını sildi. şimdi ise aramızda bu konularla ilgili bir sorun yok. fakat daha zor bir durum var o da sevdiğim kızın ailesinin sahip olduğu ön yargıyı silmek. imkansız bir durum değil fakat yine de baya bir zor olacak. fakat biz bu tip zorlukların karşımıza çıkacağını bilerek çıktık bu yola ve hep el ele, yan yana olacağız ve birbirimize destek olacağız inşallah. allah utandırmasın. inşallah mutlu sonla bitecek.
"Benim cok kurt arkadasim var" geyigine girmeden soyleyecegimi soyleyeyim. Doguda ne zaman pkk'ya karsi bir gosteri olur,( devlet zoruyla ellerine tutusturulmus daha gunes gormedigi her halinden belli olan kipkirmizi turk bayraklariyla degil tabiki ..) o zaman geri kalanlar sizi bagriniza basar. Diyarbakir'da turk bayragi tasimak mumkun olmadigi surece, ergenligi gecmis her kurt birseylerleri degistirmeye calismadikca sucludur.
malesef pkk terör örgütü ve onu destekleyenlerin neticesinde oluşmuş durumdur.

ama yine de çekinmemek lazımdır.
delikanlı olamamaktır. kürtsen kürtsün ne olacak ? aslını inkar edene ne denir bilmem yazmaya gerek var mı ? yeter ki ülkene ve devletine bağlı olan biri ol.
yasaklarla dolu bir ülkede yaşayan bir kürdün, mensubu olduğu ırkı belirtmekten çekinmesi durumu.
yediği kaba pisleme geyiklerine girmeden düşünmek lazım önce.
yıllardır pkk denilen baş belası bir örgütle uğraşıyor bu ülke.
bu örgütün nasıl halen var olduğunu, var olabildiğini bulmak gerekirse, örgütün mesken tuttuğu yörenin halkından beslendiği gerçeği ortaya çıkar.
bir çok kanıbozuk devlet de destekliyor bu teröristleri, o ayrı konu.
ama yörenin halkı, bu pislikleri başından atmak için çare düşüneceğine, her fırsatta acındırma siyaseti güdüyor.
devletin hiç mi yetersizliği yok?
tamam suç devlette de var.
yani, kürt vatandaşlarını yeterince koruyamıyor.
ama bu, acındırma politikasını yapmayı gerektirmez.
söyleyin kardeşim, o örgütten nefret ediyorsanız, her yerde söyleyin kürt olduğunuzu.
bu ülke, masumların hakkını koruyamayacaksa ne diye varlığını sürdürüyor o zaman?
ama ne var ki, masum kürtlerin sayısı, tabiri caizse bir elin parmak sayısını geçmeyecek kadar az.
kürtler de bu ülkede fiilen kabul görmek istiyorsa, önce bu pkk denilen kara lekeyi üstlerinden atmak için devlete yardımcı olmalılar.
herşeyi devletten beklemeden yardımcı olmalılar.
imkansızlıkları bahane edip memlekete zarar veren hayvanları hiç saymıyorum bile.
palavralar silsilesi oluşturmadan, harbiden bu ülkeyi seviyorsa bir kürt...
ırkını söylemekten çekinmemeli.
varsın, başkaları terörist desin.
o, kendini bildikten sonra gerisi önemsiz.

not: bu giri, kürtlerden milim hazzetmeyen bir yazarın elinden çıktı. sadece suçluluğu kanıtlanmadığı sürece herkes masumdur mantığıyla yazıldı.
vatan üzerinde kurgulanmış, insanları birbirinden ayırmak ve nifak sokmak için hazırlanmış en kalp yaralayıcı oyunlardan birisinin maduru olmaktır. malesef bizi birbirimizden ayırma oynu idi bu. hala biri kürt olduğunu söyleyemiyorsa, söylediğinde de tepki yada soğukluk görüyorsa, hala kardeşlik bilinci gelişmemiş ve oyun devam ediyor demektir. dini duygularımız sayesinde ben bu oynu çoktan bıraktım. peki sen kardeş; tek türk milleti söylemiyle bu oynu ne zaman bırakacaksın?
kurt zaten bir şey söylemez ki diye iğrenç bir espri yaptıran başlık.
manyaklığın önde gideni olmaktır. çekineceğin bir şey varsa o ayrı.
eger varsa boyle birsey; pkk'nın en cok kurt'lere zarar verdigini kanıtlayan baslıklardan birisi dahadır.
orta doguda yaşayan bir çok kürdün etnik kimliklerini saklama durumu...

Ortaokuldaydım hiç unutmam, bi edebiyat hocamız vardı. Kürtler ve PKK hakkında konuştuktan sonra sınıfa dönerek aranızda kürt olan var mı diye sordu. 28 kişilik sınıfta dört kürt'dük (aslında kürt değiliz zazayız ama herkes bize kürt diyor) ve hepimiz zaten birbirimizin tanıdığı yada akrabasıydık fakat bu soruya yalnızca iki parmak havaya kalktı biri bendim, diğeri ise mardinli bir kız arkadaştı. diğer iki kürt arkadaşım sessizce kendilerini gizlediler. nedenini hiç bi zaman anlayamadım, neden o iki parmak havaya kalkmadı, neydi onları bu kadar korkutan bilemedim...

Sonra üniversite yılları, ankara'da geçen yıllar. en yakın arkadaşımdan birinin siirtli bi kürt olduğunu 2 sene sonra öğrendim. hep izmitliyim derdi. ona da hiç sormadım neden kürt olduğunu gizlediğini, ama hep merak ettim...

Daha sonra iş hayatı, yoğun geçen günler.

bu gün dayılarımın çocukları geldi yanıma. konuştuk muhabbet ettik. dedeleri, babaları batmanlı ben üniversiteye giderken onlar ilkokuldaydı,şimdi ya lisedeler yada üniversitedeler ve bu gün anladım ki onlarda kürt olduklarını söylemiyorlarmış...

bu sefer sordum onlara neden kürt olduğunuzu söyleyemediklerini. Bir cevap veremediler. Korkuyorlardı, tam olarak neden çekindiklerini bilmiyorlardı ama korkuyorlardı. birilerinin onları suçlamasından korkuyorlardı.

Daha sonra en küçükleri olan kuzenim kürtleri kimse sevmiyor ki dedi. Sevmesin dedim sen yinede söyle kürt olduğunu seni kesin severler, seni sevince kürtleride severler dedim.

Bir işe yarar mı bilmiyorum... Kim bağladı bizim boynumuza bu nefret gerdanlığını... ne oluyor bizlere, nereye gidiyoruz biz... allah aşkına biri bana söylesin... yazık değil mi bu memlekete, bu bayrağa dökülen kanlara...

kardeşten öteyiz biz... birbirimizi sevmemek kendimizi sevmemek değil mi?
sacma bir durumdur. eger kisi yanlis birsey yapmadiysa ve yanlis dusuncelere sahip degilse niye utansin ki? asil tum kurtleri ayni kefeye koyup bazi kurtlerin yaptiklari yanlislari butun kurtlere odetmek isteyen insanlar utanmali. cunku bu dupeduz irkciliktir ve irkcilik kadar sacma birsey yoktur bu dunyada. ayrica boyle basliklar acmaya devam edip sonra da "kurtler soyle kurtler boyle" denmesin. sahsen ben kurt olsam ve bu basliklari, bu yazilanlari gorsem ben de bu ulkeden sogurdum. herkes kurt dogabilirdi. eger bu toplumda huzur istiyorsak herkes birbirine karsi daha hosgorulu olmali. birazcik empati yahu!
"ulan ülkede tüm türkler kadar her şeyden yararlanan, hatta bir çok türkten daha iyi konumda olan kürtler değil mi ki neyine korkarlar aq her istediklerini yapıyorlar, kafalarına göre yaşıyorlar. yaşamasalar çıkıp "kürt devletini kurun!" diyecek kadar cesareti nasıl bulacaklar bazıları. korkuyorlarmış, hadi be ordan! keşke korksanız biraz yaşadığınız ülkeden, karnınızı doyurduğunuz, çocuklarınıza baktığınız, her imkanından yararlandığınız ülkeden. ama nerdeeee? gözünüz doysun be!" denilesi korku.(!)
yanlış bir tespittir.

Doğru olsa;

1) dtp liler kerküke girerseniz diyarbakır karışır diyemezdi
2) diyarbakır belediye başkanı pkk lı teröristlere devletin aracı ile erzak talıtamazdı
3) dtp liler meclise girdikleri gibi "aponun yaşam şartları iyileştirilsin" diyemezlerdi *
4) pkk ya terörist örgüt derlerdi
5) ellerinde apo posterleri ile polise taş atamazlar eylem yapamazlardı.
v.s v.s
kürt olmaktan ya da kürt olduğunu söylemekten korkan kürt yoktur. Sadece kürtçe tabiriyle TIR$IK vardır. * *
(bkz: yaşasın halkların kardeşliği)
(bkz: kendini tanımlarken başkasını dışlamak)
sebepsiz yere oluşan bir korku değildir.
bu halk onca yıl pkk terörüyle uğraşırken kaç kürt aydını sesini çıkarabilmiş
barzaninin talabaninin amerikanın kuyruğundan ayrılıp halkını bilinçlendirmeye çalışmış
kimse kusura bakmasın etki tepkiyi dogurur.
bugun masum kürtlere bile dokunuyorsa bu öfkenin ucu evet bir sorun vardır ama bu sorunu sadece faşizme bağlamak mantıklı değildir.
faşizmin daha geniş kitlelere ulaşmasını önlemek kürt halkının elindedir bu ülke pkk dan kurtulmadığı sürece bu öfke dinmez, iki halk birbirini kırmaya devam eder.
(bkz: ne kadar pkk li varsa o rus bunun cocugudur)