bugün

"ben yahudiyim" veya "ben kürdüm" veya "ben türküm" * diyerek kendisi ve kendisi gibi olmayanlar arasına bir sınır çekmektir. hem gereksiz, hem ayıp hem de bir noktadan sonra ayrımcılığa varan bir tutumdur. sorulursa illa ki söylenir, saklanacak değildir elbet. fakat ulu orta, yerli yersiz dile getirildiğinde karşıdaki kişinin düşeceği durum hesaba katılmalıdır. kaldı ki "peki, anladık. x'sin de, ne yapar ne edersin bunun için?" diye sorulduğunda sözün altının boş olduğu da ortaya çıkacaktır.

gayet bilinir ki oturduğu yerden vatan kurtaranlar bunun en güzel örnekleridir.

not: "ne diyem mahmut mu diyem?" şeklinde tepki verilmemesi en şahane bir şenlik sebebidir.
(bkz: polemik yaratacak başlık sıçmayan yazarlar dışarı)