bugün

(bkz: haydar dümen)
şimdilerde yaşını kimseye söylemek istemeyen kişidir. liseli denilip, küçük düşürülmesi muhtemeldir.
artık çok fazla sınıf ayrımı ortaya çıkmış ve olgun/zeki insanları tanımadan ergen, liseli v.b şeylerle hakaret eden, aslında olgun/zeki olmayan insanlar türemiştir. böyle kendini beğenmiş ve zeka seviyesi yaşına göre düşük insanların dediklerine takılmamalı, kendi doğrun neyse onunla yaşanılmalıdır.
her okulda veya sınıfta kendini sınıf arkadaşlarından olgun gören ergen vardır ve çoğu zaman haklıdır, bu hakaretleri bütün liseli ve ergenler diye genelleştirmemek gerekir.
sosyal ortamlarda kendinden büyük kızlara yazanlardır.
kendisini eğer 15 yaşında olmasına rağmen alkol alıp da ''kafam güzel'' diye dolanmasından dolayı daha olgun görüyorsa yaşıtlarından bilmelidir ki en az onlar kadar küçüktür henüz bu ergen.

dikkatli olmakta fayda var, ben onun yaşında olsaydım dışarı çıkar bir mahalle maçına katılır ya da ne bileyim hala kaldıysa taso 1 taso 2 taso 3 taso 1500 falan oynardım.

sözlüğün henüz reşit bile olmamış bay-bayanlar için uygun olduğunu pek düşünmüyorum ki bu bildiğim kadarıyla yazılı bir kural zaten.
evet var bunlardan
hem de bizim sınıftaki daha fena valla..yatakhanede azgın boğa gece 3ten sonra falan yabancı kızlarla msn yapıp 31 çekiyo.
siyaset konuşunca olgun sanıyo kendini bu ergen

ama şöyle kötü bi durum var onun açısından.bütün kızlar onu sapık olarak görüyo!!
yaşının güzelliklerini yaşaması gerektiğinin hatırlatılması gerekilen ergen kişinin yakarışları.
ergenlik döneminde, literatürde geçen iki tür hata vardır:

1)hayali seyirci: ergen bir sahnededir ve herkes onu izliyordur. herkes onun hayatına müdahale etmek için pusu kurmuştur.
2)kişisel efsane: ergenimizi asıl ilgilendiren hata türü budur. şöyle ki; ergen kişisi kendini herkesten farklı, olağanüstü bir varlık olarak tanımlar. biriciktir. ayrıca başına kötü bişey gelmeyeceğini düşünür ve riskli işlerde bulunur.
(bkz: oğlum bak kardeş)
bende kendini arkadaşlarından daha olgun gören ergenlerdenim, evet bende 15 yaşındayım.. -he unutmadan, benim sivilcelerim yok.. *

ben hayatım boyunca hep büyük insanlarla takıldım, 20'li yaşlardaki insanlarla dolaştım, onlarla yemek yedim, onların peşinde abi abi diye dolandım, onların düşüncelerini dinledim, onların muhabbetlerine katıldım, onlara özendim, onlar gibi yaşamaya çalıştım. ve üniversiteli insanların içinde bulunmak bana çok çok fazla şey kattı. daha olgun düşünebiliyorum, bazı konularda daha sakin davranabiliyorum, bazen daha cesaretli, bazen daha tedbirli adımlar atıyorum, her ergenin yaptığı hataları yapmıyorum vs vs...
ama üniversitelilerle takılmanın bana bir zararı oldu; yaşıtlarımla vakit geçirmek bana sıkıcı gelir oldu. çünkü ben, yaşıtlarımın "kanka mustafalar varya bizim mahmutun kuzeninin sevgilisine laf atmış* gittim çocuğu çektim köşeye. bi ordan vuruyorum bi burdan vuruyorum. olm varya ahioahi çocuk nası korktu biliyonmu" muhabbetlerinden, yada "kanka ben merveyi çok özledim ya, onunla yaşadıgımız güzel anıları çok özledim" demeleri*, yada "kanka çok yalnızım yaa offf amk..." demeleri*. hatta bu insanların cahillikleriyle övünenleri bile vardır "lan benim en son okudugum kitap cin ali tatilde aihoaiho lan bu arada cin ali tatilde diye bi kitap varmı onu bile bilmiyorum ahiahoohao". şöyleleride vardır; "kanka memati nası vurdu ama ordaki adamı, uff be olm polat gibi olsak fena olur lan düşünsene amk adam kral gibi lan, çokta yakışıklı he. sikmediğimiz kız kalmaz ahioioahi"... veya "off kanka çetin arabası ne yaa öyle olm adam çok yakışıklı varya malın iyisine vuruyodur o ne karılar sikmiştir aihoaiho" gibi muhabbetler**
ama her ne olursa olsun, büyükler ile olmak benim için hep daha iyi oldu. bütün boş, liseli ergenlerden farklıyım artık. 7/24 daha fazla bilgi almakla ve kafamı nasıl dahada geliştirebilirim diye aranmaktayım. günceli daha fazla takip ediyorum, modadan siyasete, bilimden dine, amerikadan irana, özetle a'dan z'ye herşey hakkında belli başlı bilgi ve düşüncelerim var. konu her ne olursa olsun ortamda sessiz kalmam, çünkü kendimi geliştirdim. diğer ergenler köşe başlarında sigara içerlerken ben sözlüklerde yazıyorum, bazı şeylere muhalif oluyorum, bazı şeyleri destekliyorum, tutkularım ve düşüncelerim var, felsefelerim var, film arşivlerim ve müzik arşivlerim var. diğer ergenler, "sosyete kızlarıyla içeceğim içeceğim en kral içkiyi, kardeşlerimle içeceğim tek biraya değişmem" modundalarken, ben belli bir bilgi birikimim sayesinde onların "sosyete kızı", "zengin piçi" dediği aslında "elit" insanlarla takılıyorum, onlarla sevişiyorum, onlarla el ele tutuşuyorum, onlara aşık oluyorum ve onları kendime aşık ediyorum. bir birayı hiç 5-10 kişi dönmedik, kardeşlerim falanda yok benim. sadece arkadaşım vardır. çünkü ben, bu devirde kimse kimsenin "kardeşi" olamayacağının farkındayım.
yaşıtlarım, internet cafelerde bazı okumamış, 5 para etmez adamlara "reis" derken, ben üniversiteli abilerimin, yahut hatrı sayılır liselerde okuyan arkadaşlarımın daveti üzerine "bahar şenliklerine katılıyorum".
tüm "yaralı" yaşıtlarım hakan taşıyan, selahattin özdemir, müslüm gürses gibi arabesk müzikler dinlerken ben cem adrian, fazıl say, beethoven, vivaldi, chris cornell, portishead, radiohaed, bülent ortaçgil, cold play vs dinliyorum.*

onlar yaralı stayla takılırlarken ben pozitif düşünceyi araştırıyorum, nasıl daha olumlu, pozitif düşünebilirim. nasıl daha çok mutlu olabilirim'i araştırıyorum. yaşama daha sıkı tutunuyorum. onlar "yaralı" takılıp esrar içerlerken, erkenden geberip gidecekler. ama ben yaşamın tadına varacağım, boş bir kafayla ölmeyeceğim, daha güçlü birisi olucam ve ölürken "ben hayatı dolu dolu yaşadım, hoşgeldin azrail diyicem"

daha çok uzun yazabilirim aslında ama kimsenin okumayacağını bildiğim için devam etmiyorum. sizin beni anladığınızı umuyorum *
siz yaşıtlarınızdan bir adım önde değilsiniz, yaşıtlarınız sizlerden bir adım geride. onalrın normalden geride olması, sizin normalden önde olduğunuz demek değildir.
olgunlaşmak bu değildir, biraz daha zamanı var.
arkadaşlarının anne ve babasının işlerini kendisinin yerine getirmesi gerektiğini sanan daha cins bir ergendir.
"zaten ne zaman doğacağımı seçseydim, kesinlikle şu anda 20'li yaşlarda olup üniversite öğrencisi olmak isterdim..."

eğer ergen olmasaydın 4 yaşında bir çocuk olmak isterdin.
kızlar tarafından da öyle görülüyorsa acayip şanslı bir ergendir.
ne zaman doğacağımı ayarlayabilsem emin olun beklerdim bir süre daha diyemeyen ergendir.
(bkz: baran 14 yaşında arkadaşları ona einstein diyor)