intihar etme ozgurlugu

her insanın sahip olduğu bir özgürlük biçimi, var olmak ve yok olmak arasındaki ince çizgi.
seneca der ki, uzun yaşamak için kaderin lütfuna bağlıyız, yettiği kadar yaşamak ise bizim elimizde. nietzche yaşama son verme hakkını birincil haktır der.
netice itibariyle yaşayacak kadar güçlü olmak ya da yaşamamayı tercih etmek bir hak ve özgürlüktür.

aslolan elbette yaşamaktır, sağlıklı her insan böyle düşünür bunun tartışılacak bir tarafı yok. ama ölümü kafasına koymuş bir insana, hayır ölmeyeceksin yaşayacaksın, senin ölmeye hakkın yok falan demek de "saçmadır".

(bkz: yok boyle bir sey)

insanoğlunun sahip olmadığı özgürlüktür. şöyle ki; hiçbir insan dünyaya gelmesi hususunda tercih yapamaz yani kendi doğumunun bir seçim olarak ya da özgürlük, hak olarak kullanamaz...

insan nasıl ki doğumu ya da dünyaya gelişini seçemiyorsa, bu dünyadan göçeceği zamanı da seçemez, zamanı geldiğinde gidecektir zaten.

zamanından önce giden ya da gitmek isteyen insanlar zayıf kişilikli ve hayatla bağlarını koparmış insanlardır. hayata dair beklentileri yoktur, hayata bir yatırımları yoktur, onların hayatta durmaları için sebep olmadığını hissederler...

ama bunu düşünen insanların, herşeyi sadece insan odaklı düşünmesi de insanların en büyük hatasıdır. yaratan sadece insanlarla çeşitli ilişkiler kurup sadece mutlu olmak için yollamamıştır bizi dünyaya...

burası öbür dünya için bir dershane görevi görür...

iyi hocalar, iyi arkadaşlar edinirseniz ... işte böyle!

bok yoluna gitmenin, en kestirme yoludur, üstelik kendi kendini göndermektir. bir özgürlük degil, acınılası bir durumdur, allah affetmez. dünya imtihan dünyasıdır çünkü, her insan başka başka konularda imtihan olmaktadır.

kimilerine göre, sadece günlük sorunlarla boğuşan ve bunları aşamayan insanların bunalıp gerçekleştiridkleri eylemlerden biridir intihar.

geride kalan insanlardan bazılarının "lan ne salakmış, hayatın insanlara ne getireceği belli olmaz. dirençli olmak gerekir." gibi şeyler söylerken, kimileri ise empati kurmaya çalışır; olayın sadece "herkesin derdi var. hayatı sonlandırmak salaklık." kısmıyla ilgilenmez.

çok uç da olsa şöyle örnekler verebiliriz, onkoloji hastanesinde bulunanlar, kanserli hastaların, hem ruhsal hem de bedensel olarak ne kadar acılar çektiklerini bilirler. 3. derecede kanser hastalarını hayal edelim. kanseri yaşamayan hangi insan evladı bir kanser hastasının çektiği o sıkıntıları acıları bilebilir?

ya da bir manik depresif birini ele alalım. manik depresifler için hayat katılanılmayacak kadar zorlaşır. zaten manik depresiflerin büyük çoğunluğu hayatlarının bir döneminde intiharı denerler.

zaten hangi beden ve ruh sağlığı tamamen sağlıklı olan insan intiharı düşünebilir ki?

sağlıklı bir beden ve ruh sağlığı ile, intihar etmiş bir insanın ne yapmak istediğini, neler yaşadığını, hangi duygular içinde olduğunu anlamak gerçekten çok zordur. "davulun sesi uzaktan hoş gelir" denir ya. aynen öyle. o yüzden insanları eleştirmek yerine empati yeteneğini * geliştirmek daha doğru olur.

özgürlükte sınır tanımayan insandır.
gaza kolay gelen kul'un bi hışımla sonsuzluğa uzandığı ve o kişiye 'çıkarın beni burdaaaaaaan' diye höykürtecek işler yaptıran muhtemel kişi davranışı.

(bkz: cehennem çok sıcakmış hurilerde yok)

yaşamak kadar ölmenin de bir seçim olduğu gerçeğinden yola çıkarsak kabul edilmesi gereken bir özgürlüktür.
(bkz: ötenazi)

o hayatı yaşayan, o acıları çeken, hisseden o insandır.
bu acılara son vermek istemeside onun gayet normal bir özgürlüğüdür.
herkes bişeyler söyler "dostlarını, aileni, seni sevenleri düşün. onlar için yaşamalısın" gibilerinden bir sürü şey denir size.
ama onlar sizin ruhunuza dokunamazlar, onlar sizin hissttiğiniz acıları hissedemezler.
siz onlara çok soyut gelirsiniz.
sizi sadece severler, belki birazda üzülürler.ama siz daha çok acı çekiyor daha çok üzülüyorsunuzdur.
belki öldükten sonra biraz ağlayacaklar, zamanla unutacaklardır. kimler unutulmadı ki. hayat yine onlara devam edicek.
ama senin acın dinecek.
bir zamanlar çok düşündüm böyle...

(bkz: ölümü yüceltme)

intihar etmekte herkes özgürdür.diledigi sekilde,diledigi pozisyonda intihar edebilir insan.lakin bünyedeki göt korkusu kisiyi tavana ip baglamadan önce biraz düsündürür.

(bkz: özgürlük derken)