insanın büyüdüğünü anladığı an

Kafanı dağıtacak birşey bulamadığın andır.

yedigi kazıklarla hesap yapmayı ögrendigi gündür. cok arabesk oldu ama ...

artık her şey boka sarmaya başladığında, kar yağdığında sabah kalkıp sevinmek yerine üzüldüğünde, sürekli geçmişi anıp gülümsediğinde, çocukken hayalini kurduğun ileride olsa ne güzel olur dediğin şeylerin gerçekleştiği zaman o kadar da güzel olmadığında, önceden düşündüğünde içini içine sığdırmayan şeylere artık nötr bakmaya başladığında, kendin ne kadar samimi olsan da insanlarla artık eskisi kadar samimi olamadığında, canın sıkıldığında nasıl olsa bişey bulurum diyerek kendini dışarı atamadığında, cebindeki bozuk paralar eskisi kadar değerli olmadığında, yeni güne içinde garip mutlulukla uyanmadığında, daha samimi daha içten aşık olamadığında, daha çıkarcı oldugunda ve daha çıkarcı insanlarla karşılaştığında, midenin üstünde adını kimsenin tanımlayamadığı o misketimsi bir maddenin öküz gibi oturmasını hissettiğinde büyümüşsündür. artık hiç bişey eskisi gibi olmayacaktır.

sınavdan çıkarken baban seni arabayla almıyorsa büyümüşsündür.

ben de eskiden öyle yapardım şöyle derdim denilen an. ben de gençtim ulan.

Berberin altina o tahta aparatı koymadığı andır.

Bir sonraki hamleyi düşünebildiğini gördüğün andır. Fütürsuzca yaşayabildiğin anları hesaba dökmeye başlarsın. Sonrasını görür, kendini frenlersin. Acıdır çoğu zaman çünkü umarsızca yaşamak deli çağının eylemidir. Ve sen artık bir çağı kapatmışsındır.

faturaları yatırdığı andır. hep baba yatırmıştır çünkü. hatta babaya demişsindir ne uğraşıyorsun bankaya talimat ver her ay halletsinler diye ama dinlememiştir.

kendini ailene ve gelecegine karsi sorumlu hissetmeye basladiginda.

26 yaşın altındaki öğrencilere indirim sağlanan yerlerde, kimlik görmek görevlilerin ısrar ettiği an.

askere giderken otogara gelen babamın elini öperken ağladığı an daha fazla üzülmemesi için kendimi tuttum ve ağlamadım. tabi otobüse binip harekete edene kadar. ondan sonra rahat rahat ağladım ama babam görmedi.

işte o zaman büyümüştüm. ama dünya bu kadar kirli değildi.

abimin düğünü için aldığı yaklaşık 5000 liralık zımbırtıların taksidini sorgusuz sualsiz ödemeye başladığım gün.

hayatın gerçeklerinin en acımasız bir biçimde tokat gibi yüze çarptığı an.

Küçüklüğünü özlerse büyüdüğünü anlarmış olur.

ereksiyon hali.

partnerin inlemeye başladığı andır.

babasını* kaybettiği andır. 13 yaşındaydım ama bir anda büyüdüğümü hissettim.

muhtarlıklara asılan seçmen listelerinde adını ilk defa gördüğü an.

tek başına başka bir şehre yerleşmeye karar verdiği an büyüyor insan. belki de büyüdüğü için buna cesaret edebilmiştir.

şampuanı direk kafana değil de önce eline döktüğün andır.

küçükken hep büyümeyi hayal eder, onun için çabalar durur ama aslında hiç büyüyemeyeceğini anladığı an, büyüdüğü andır..

(bkz: (#22330521))

Tek başına, bir küçük Nazlı kız çocuğu büyüttüler beni.

Sonra o gün babam bayıldı kollarımda. Ambulansı ara, anneyi sakinleştir. Hastane kapısında ambulanstan inmeden kalp krizi. Daha babamın şoku geçmemişken annemin 22 tansiyonla bayılması. Babama acilde müdahale edilirken annemin müşaade odasına alınması. Anneme iğne yapılıp serum verilirken annemin kusması. Öteki tarafta babamın can çekişmesi.

Ve bütün bunlara tek başına karşı koymak. Yalnızca bir salise bu hastaneden tek başına çıkmak zorunda kalabileceğini düşünmek.

Büyüdüğümü ilk o gün anlamıştım. Gecenin saat 4ü. Hayatım Allak bullak ve yine yalnızken. Gün ağarmadan ne amcamı ne dayımı aramadım. Dedim ki büyüdün züleyha, bundan böyle hep yalnızsın.

Geçmişte güzel şeyler yaşamış isek gerçekleşebilecek andır. Çünkü yaşadığımız kötü şeyleri özlemeyiz.

yapayalnız bırakıldığın andır. tüm dostların da dâhil olmak üzere ailen tarafından da terk edilmişsen; işte o zaman koca çocuk oldun demektir.

En boktan andır , insan bir yaş daha büyür .