bugün

ilk geldiğinizde hele de yalnızsanız lanet olsun bu şehre diye dönüp bakmaktır , ankaraya dönüşü kabullenememektir. sonra bir gün çok sevdiğiniz insanlar olduğunu farkedersiniz sövdüğünüz bu şehirde. artık can parçalarınız burdadır , can kırıklarınız çok olsa da..yine de hüzünle dönüp bakar , hatta uzaklaştığınızda çok özlersiniz...
ne kadarsa sevilmese de, kopulamayan bir şehir oldugunun kanıtıdır.
berbat bir şehiri arkanızda bırakmanın verdiği mutluluk içinizi saracaktır böyle bir durumda...
(bkz: eger son kez dönüp arkaya bakıyorsa seviyor demektir)
gerekirse ardınıza dönüp bakmamanız en faydalısıdır, soğukluğu sizin de içinize işlemesin .
en çok sevdiğiniz o şehirde kalmışsa, çok uzun bir bakış olacaktır.
tilkinin dönüp dolaşıp geleceği yer kürkçü dükkanı olduğundan sebep ben gibileri pek fazla etkilemeyecek durum.
Her Turk genci gibi askerligini yapip ta memleketinize doneceginiz zaman yapilmasi pek normal olmayan harekettir.
dudaklarınızdan şu kelimeler dökülür "bu ne biçim memleket lan, memur kenti".
(bkz: ankara nin en cok istanbul a dönüsünü sevmek)
lan bebe, senin gibi şehrin taa.... şeklinde devam edecek cümle kurmaya neden olur. ağzınızı bozmak istemiyorsanız veya sizi uğurlayan bir sevdiğiniz yoksa dönüp bakmadan kaçılmalıdır.
Şehri ilk gördüğünde gözlerin kocaman açılır ve korku sarar yüreğini,öylesine kurak, öylesine sessiz ve kasvetlidir ki şehir, bir an önce ardına bakmadan kaçmak istersin. Eğer sabredip beklersen anlarsın ki, yakıcı kuraklılığının ardında sırılsıklam aşıklar,sessizliğinin ardında mağruriyet ve o kasvetin ardında da giderken şehre son kez bakan insanların gözyaşı var.
'kar altındadır sokaklar, hasretin nazlıdır ankara' dizelerini akla getiren eylem. geride bıraktığınız şeyler eğer hayatınızın anlamıysa, geri dönüp bakmak çok büyük acı verir.
arkanda bıraktığın anıların çokluğuyla doğru orantılıdır bu bakışın uzunluğu.geride bıraktığın gençliğin,yanlızlığın dayanılmaz ağırlığı,deli dolu günlerinse eğer yanağını otobüsün camına dayar ve muavinin 'bişey istermisiniz?' demesiyle kendinize gelirsiniz.
(bkz: çok şükür)
bir kez gidildiğinde bir daha asla gidilmemesi söz konusu olduğundan "son kez bakayımda ne olur ne olmaz"cı bir zihniyetin eylemidir.