bugün

çocukluğunda yokluktan mütevellit renkli (bkz: play doh) oyun hamurları yerine camcıların cam kenarlarına çektikleri bok rengi macunla oynamış, ondan türlü türlü şekiller yapmış, hayal gücünü geliştirmiş nesildir. uzun süre kurcalamayınca donardı birde yumuşasın diye ne uğraşırdık.
bok rengiydi ama neşeyle oynardık. swh
cam macunu bulamadığında, killi toprak ile oynamış nesildir aynı zamanda.
eskiden oyun hamuru mu vardı be? güzel günlerdi yahu.
hey gidi günler hey. bunları sağdan soldan kazıyacam diye az mı tırnak aralarıma dolardı.
(bkz: cama macun çekmek)
Kokusu eline üstüne bulaşmış, dizleri yaralı, bisikletini bi tur isteyen arkadaşını kıramayan, eve girmemek için türlü şaklabnlıklar yapan nesildir.

Playdoh zevksiz bide amk. Yeğeninkilerle oynamayı denedim olmadı.

Edit: pimapen çıktı mertlik bozuldu amk.
macun avuç içiyle ovalanır olabildiğince ince ve uzun hale getirilmeye çalışılırdı. otistik davranışa girermi bu? bilemedim.
buram buram geçmiş ve lezzetli bir çocukluk kokusu doldurmuştur burunlara.

hey gidi günler dedirtir.
içinde olmaktan gurur duyduğum nesildir. O koku yerleşirdi ele çıkmazdı falan.
babam nalbur, az çalıp oynamadım.
cam elyafını arkadaşının sırtına atıp, kaşınmasını izlemekten zevk alan sadist nesil ile aynıdır.
(bkz: insanın yaşlandığını hissettiği anlar)
camın kenarlarından oynamak için sökmeye çalıştığımda ilk terliği yediydim , vay anasını sayın seyirciler .
bu nesil, leğende tas yüzdürme konusunda hat-trick yapmış nesildir aynı zamanda.
hey gidi günler hey. biraz oynar tekrar camın kenarına yapıştırırdım.
mahallenin 1. katlari cok muzdarip bu konuda. gerci o taslasmis macunlar cok oynanasi degildi ama ezer yumusatirdik.
bisiklet tekerleğine yama çekmeyi ve atan zinciri tamir etmeyi bilen nesildir aynı zamanda.
toprak kokusunu iyi bilen, akşam eve savaştan çıkmış gibi gelen nesildir. okul hayatım boyunca 1 kez disipline gittim, o da bu cam macunu yüzündendir. lisede, üzerime su döküp kaçan, sınıf arkadaşım olan kızın saçlarına, henüz yeni macunlanmış ve yağı kurumamış sınıf pencerelerinin dibindeki macunları dayadım. kızın upuzun, güzelim saçları bildiğin örülmüş zenci saçına döndü. sonuç; tabii ki disiplin odası.
hiç bir başlık bu denli etkilememişti beni sözlük, evde her cam kırıldığı zaman camcının başında bekleyip abi abi onlardan kalacak mı atılıyor mu onlar ben oynayabilir miyim diye alırdım, ilk önce şöyle bir koklayıp sonra başlardım şekiller yapmaya, takma tırnak yapıp insanları korkutmaya çalışmaya. evde en güzelinden playdoh oyun hamuru vardı ama o kadar tat vermezdi insana. annem artık çözüm yolu olarak toptan satın almıştı yoksa camlar takıldıkça kurumadan köşelerinden çekip çekip çıkarmaya çalışırdım. ah ne özledim yahu...
Baba pencere kenarlarında gayretle çalışırken, ondan gizli parça parça kopartıp cep yapan nesildir. O keskin kokusu hiç unutulmaz. Bir de rengi tabi.
hiç de efsane mefsane olmayan nesildir.

bok gibi kokardı. muhtemelen zehirliydi de.
80'lerde ve 90'ların başında play doh vardı da biz mi oynamadık mına koyim.
annelerimiz gazeteyi ıslatıp hamur yapardı bizde oynardık.
Macundan ilginc sekiller yapmis nesildir.
cam kenarlarından az sökmedik o macunları, sonrada macun kalmamış diye camcıdan yeni macun aldırırdık. yeni nesil bilmez tabi.
Gündemdeki Haberler
güncel Önemli Başlıklar