bugün

ilber Ortaylı'nın asla anlayamayacağı kavram. O ki doğarken ebeye kendisini nasıl çıkarması gerektiğini söyleyen ilahi bir zat.
Normalde eğitimle azaltılan azaltırken de güldüren, güldürürken de düşündüren bir kavramdır. Çünkü bazı insanlar eğitilse bile cahil kalır. bu da bize "eşeklik baki kalır" lafını anımsatır.
(bkz: bağnazlık) (bkz: erdem) (bkz: ahlak) (bkz: bilgelik) (bkz: aptallık)
Zaman zaman şiddete sebep olur.
görsel
başa bela olan şeydir. evet.
Ülkenin en büyük problemi. islam'a inanan inandiği dini tanımıyor, ateisti okumadan bok atıyor, ırkçısı bir şey bilmeden ırkçı oluyor, komunistinin desteklediği şeyin ne olduğunun farkında değil.

Özetle okuyun, eğitimlenin, kültürlenin amina koduklarim bari tartışmamizin da bir seviyesi olsun.
iyidir sorun yarı cahil iledir.
Bence bilmemek cahillik değil, hatta ogrenmemek ve ogrenmemekte israr etmek de cahillik degil. bu ozgur bir seçim. bence cahillik; bilmedigi halde bildigini iddia etmek, "bilmiyorum" diyememek ve yanlış bilmekte ısrar etmektir. hepsinin ortak noktası bilişsel bir şuursuzluktur, farkina varilamayan bir olgu. bu yuzden hepimizin bir ölçüde cahil olduguna inanıyorum. global bir cahiliyye donemi yasayan toplumdaki genel cahillerin haricinde, cahil olmadigini iddia eden bir insan bile idrakın en uç noktalarinda bir şeyleri gözden kaçırmış olabilir. insan kusurlu bir varlik sonuçta, bu yuzden kimseye veya onun yaptigi herhangi bir şeye sonuna kadar guvenemezsiniz. hatta kendinize bile, işte bu en acı olanı.
senin bildiklerini bilmiyor diye birine cahil demek aslında senin ne kadar çok şey bilmediğini gösterir.
Gerçekten çok zor bir hayat yaşıyoruz, öğretmenlerin ve geleneklerin rehberliğindeki tatlı cahillik çok büyük mutluluktu; güven vericiydi
Okumamış insanın cahil olmasını anlarsın da okumuş olup cahil olana diyecek söz yok.
görsel
En büyük cahillik, cahil olmadığını düşünmektir.
Körü körüne aklına ilk gelen şeyi,dilin dışarıya vurmasıdır cahillik. Boş boş, ileri geri konuşmaktır cahillik ve bunun farkına bile varmamaktır. Birisinin seni uyardığında ben en iyisini bilirim karışma sen demektir cahillik. Ne yaparsan yap değişmemesidir cahillik. insanların huzurunu kaçırmaktır, 2 gram olan keyfin içine sıçmasıdır cahillik. En kötüsü de böyle bir insanla mecburen yaşamak zorunda olmakmış onu öğrendim. Yok arkadaş yok. Olmuyor ne yaparsam yapayım değiştiremiyorum. insanlar onun sayesinde bizden nefret ediyor. Burun altından bakıyor. Bazen gerçekten kendimi zor tutuyorum. Yapmamam gereken şeyler yapmaktan ürküyorum. Allahım sen sabır ver yalvarırım.
çok güzeldir.

bilmediğin şeyler hakkında hafif edebiyat katarak bişeyler yazmak ve diğer cahillerin bunu alkışlaması durumu çok komik.

fakat bu durumun dünya genelinde popüler olduğu için değiştirilmesi çok zordur.

bir de zengin gibi takılmaya çalışan fakirler var onlar beni dünyanın en komik durumundan daha fazla güldürüyorlar.

ahahahahahha... iyi ki varsınız.
oksijen gibi, hava gibi, her yerde..
Dünyanın en mutlu insanlarıdır. Düşünmek gibi bir angaryadan muaftırlar. Babalarından ne gördüyse, ne öğrendiyse doğru odur. Bundan dolayı biyolojik yaşları ile zihin yaşları arasında çok büyük zaman farkı vardır. Nesil farkından dolayı anlaşamazsınız. Bunların büyük bir kısmına göre hala adnan menderes baş bakandır.
Mutluluğun formülü.
Her insanın cahil olduğu bir konu mutlaka vardır.
Bence en büyük günahtır müslüman cahil olmamalı.
Bazen başa beladır ama genel olarak mutluluktur.
önemli belirtisi, bir insanın işiyle ilgili yorum yaparken (özellikle tarih) söze "ya sen okuyorsun tamam da ama şöyle bir şey var" diye başlamaktır. oradan hemen kaçmak gerekir.
bir toplumun gidişatına olumsuz yönde yön verme konusunda kendini aşmış olgu. sadece bu yönde kendini aşabiliyor. cahillikte bu zaten. iyisiyle kötüsüyle ben bizim ülkemizin dünyanın en unutulmayacak hikayesi olduğunu düşünürüm hep. ama bir kereliğine sadece bir kereliğine sıfır cahillik görmek isterim. söyleyeceklerim bu kadar. saygılar.
Cahillik bir ölümdür; ilim ise bir diriliş.
Mutluluktur.
bizde çokça bulunur. aşinayız onlara.
Hani bir şekilde görememiş insanlar, öğrenememiş insanlar, bilmediği birşeyi yine bilmediği bir şekilde savunan insanlar hep cahil, bilgisiz, yobaz, çomar diye adlandırılır ya. Ben varya bu duruma öyle bir ifritim ki anlatamam. Bu adlandırma da yine kendi türüne yobaz diyen, algısı belli olan insan türünden gelir ya, vuyy. Fena gıcık oluyorum bu duruma.
Bence cahillik şu ki. Aldığı eğitim, geçtiği kültür, yaşadığı kültür, gördüğü görgü, değerler kendisinde farkındalık yaratmamış insan cahilliğin bayrak tutanıdır.
Geçen sene bir haber okumuştum. istanbul'da bir üniversitede profesörün biri ve asistanı, ücret alınmaması gereken bir hizmeti yapıp, ücret alarak milleti dolandırmıştı. Poliste yakalayıp tutuklamıştı. (şimdi size link falan veremem. Zira burda haber spikerliği yapmıyorum. Aklımda kalan bir haberi anlatıyorum. Tıpkı arkadaşlarıma anlatır gibi.) Haberi baştan sona dinledim tabii. Sonra şey geçmişti aklımdan. " lan onca sene bir mesleği yapıyorsun, doktorsun. profesör oluyorsun. Ki bunu uğraşıp, çalışıp, didinerek yapıyorsun. Emek veriyorsun emek. Sonu ne oluyor peki... para için milleti dolandırmak. Yani ne yapmış oldun? bütün o değer osuruk oldu. uçtu gitti."
işte asıl cahillik bu bence, yobazlık bu.
Şimdi de bir dekan var gözümüze batan. " kızların fotoğraflarını da görmüş oluyoruz böylece." Diyen. Aha bir cahil daha. Sen yıllarını ver. Çalış dur. Dekan ol. Kurduğu cümleye bak hele. Senin yıllarını verip çalıştığın meslek ne oldu hoca? Osuruk. Puff. işte asıl cahillik bu.
Cahillik; bakmakla, görmek arasındaki fark kadar.