bir hilal uğruna ya rab ne güneşler batıyor

c*.

şehitlerimize allah rahmet eylesin.

milletin sikinde olmayan dize hdpkk %12 vatan millet partisi mhp %16 almış yazıklar olsun.

insanın tüylerini diken diken eden dize.

o güneş günümüzde böyle batar oldu;

(bkz: bir delik uğruna yarab ne güneşler batıyor)

Şühedâ gövdesi, bir baksana, dağlar, taşlar...
O, rükû olmasa, dünyâda eğilmez başlar,
Yaralanmış tertemiz alnından, uzanmış yatıyor,
Bir hilâl uğruna, yâ Rab, ne güneşler batıyor!

Tek bir cümle ile bu kadar şey anlatmak mümkün müdür acaba? Bunun için şair mi olmak gerekir, bu dizeleri yüreğe kazımak mi gerekir..kim bilir.

Her okuduğumda ya da duyduğumda tüylerimi diken diken eden içimi ürperten dize.

Bir hilal uğruna ya Rab ne güneşler batıyor.

O güneşlerin nesli küfre koşa koşa gidiyor.

Akif'in en sevdiğim dizelerinden biri. üzerine kitap yazılır o derece anlamlı bir söz.

Şahsımın en beğendiği dizedir kendileri.

O hilal yere düşmüştür.

Batan güneşler, toprağa düşen vatan evlatları mezarlarında ters döndü sayenizde

Götüne kına yak akpli

müslüman istiklal şairinin bir mısrasıdır. cümlenin mânâsı çok derindir. hilafet, islamiyet simgesi olan hilal için ne güneşler batıyor, ne günler tükeniyor demek istemiş şairimiz. allah ondan razı olsun. o güneş olurda bir gün hilal uğruna doğup, batmazsa o gün kıyamet artık gelme vaktidir. rabbim gündüzü ümmeti muhammede islam yayılsın diye vermeye devam eder inşallah.

millet devlet için değil, devlet millet için vardır anlayışının abidevi cümlesi. insanlar güneş iken, devlet hilaldir.

tüylerimi diken diken eden manidar bir sözdür. çapulcuların bir anlam ilişkisi kuramadığı bu sözde çıkarılması gereken önemli dersler vardır.

mehmet akif ersoy'un çanakkale şehitlerine yazdığı şiirden can alıcı bir dize.

mehmet akif ersoy'un çanakkale şehitlerine adlı şiirinde gecen cümledir.

küçüklüğümün en akılda kalıcı cümlesidir.

oldukca anlamli ve bir savasin icindeki en trajik kismi anlatan dize.

ancak gunumuze bu dizeye siginmak bir hayli zor! sebebi ise mevzunun artik hilalden, vatandan, topraktan otede oldugu.

pisi pisine yitip giden insanlarin- sehitlerin- ardindan artik bu dizeye siginmak tamamen gecmisten ve insanlarin duygularindan prim yapmaktir.

ne hilali, ne vatani!

3- 5 tane kendini bilmez, sozumona idealleriyla ulkeyi batirmaya resmen and icmisler yuzunden pisi pisine yitip gidiyor insanlar.

birinin beynindeki gri hucrelerin hareketine gore birilerinin ve geride kalanlarin hayati sonuyor, olan biten sadece bu!

bu dize bu gune ait olmamali, gecmiste kahramanca savasip bu memleketi kurtaran isimsiz kahramanlara ait olmali.

zira boylesine guzel sozleri - millet olarak- tepemize cokmus olanlara yar etmemek herkese karsi gosterilebilecek en buyuk saygidir.

bu şiiri ilk okuduğumda çanakkalede 48. alayın kabristanını geziyordum ve hıçkıra hıçkıra ağlamıştım.
minnettardım. ben olsam aynısını yaparmıydım... yaş 20...
orda olsaydım 21 olamayacaktım...
vatan yerine onların sağolmasını dilerdim...
sen varsan vatan var, sen yok o da yok...

(bkz: (vid #40080))

sakarya fırat dizisinde okununan duygu yüklü ve bir o kadar anlamlı şiir.

http://www.youtube.com/watch?v=hHXkOp8dAxo

--spoiler--
şüheda gövdesi, bir baksana dağlar taşlar...
o, rüku olmasa, dünyada eğilmez başlar,

yaralanmış temiz alnından uzanmış yatıyor;
bir hilal uğruna ya rab, ne güneşler batıyor!

ey, bu topraklar için toprağa düşmüş, asker!
gökten ecdad inerek öpse o pak alnı değer.

ne büyüksün ki kanın kurtarıyor tevhid'i...
bedr'in aslanları ancak, bu kadar şanlı idi...

sana dar gelmeyecek makberi kimler kazsın?
"gömelim gel seni tarihe!" desem, sığmazsın.

herc ü merc ettiğin edvara da yetmez o kitab...
seni ancak ebediyyetler eder istiab.

"bu, taşındır" diyerek kabe'yi diksem başına;
ruhumun vahyini duysam da geçirsem taşına;

sonra gök kubbeyi alsam da, rida namıyle,
kanayan lahdine çeksem bütün ecramıyle;

mor bulutlarla açık türbene çatsam da tavan;
yedi kandilli süreyya’yı uzatsam oradan;

sen bu avizenin altında, bürünmüş kanına,
uzanırken gece mehtabı getirsem yanına,

türbedarın gibi ta fecre kadar bekletsem;
gündüzün fecr ile avizeni lebriz etsem;

tüllenen mağribi, akşamları sarsam yarana...
yine bir şey yapabildim diyemem hatırana.

sen ki, son ehl i salibin kırarak savletini,
şarkın en sevgili sultanı salahaddin'i,

kılıç arslan gibi iclaline ettin hayran...
sen ki islam’ı kuşatmış, boğuyorken hüsran,

o demir çemberi göğsünde kırıp parçaladın;
sen ki, ruhunla beraber gezer ecramı adın;

sen ki; asara gömülsen taşacaksın... heyhat,
sana gelmez bu ufuklar, seni almaz bu cihat...

ey şehid oğlu şehid, isteme benden makber,
sana ağuşunu açmış duruyor peygamber.

Mehmet Akif ERSOY
--spoiler--

Okuduğumda ve aklıma geldiğinde beni düşündüren,vatana olan sevdamı kat be kat artıran,yaradana şükrettiren,şehitlerimize dua ettiren çok anlamlı ve duygulu kelimelerdir.

sanat seviyesinin zirvelerin zirvesine tırmandığı mısradır. bu şiiri üçüncü dönemimde belagat dersinde çözümlediydik. sanat gücünün bu denli yüksek olduğu bir mısraya rastlamak gerçekten zor. evet. herhangi bir şiirde bu denli sanatlı ve sade bir söyleyişi aynı arada bulmak çok zor.

akif'in efsane sözüdür. muadili söz mithat cemal'in ''bayrakları bayrak yapan üstündeki kandır, toprak eğer uğrunda ölen varsa vatandır'' denilebilir. her 2 sözde de tüyler diken dikendir.

istiklal marşımızın müellifi,söz üstadı mehmet akif ersoyun üstüne söz söylenemeyecek,ancak idrak boyutunda kıymet kazanan dize..edebi yönü ise bir baş yapıt cümlesi..nur içinde yatsın..vatanını seven samimi olan zerre riy a barındırmayan herkes..ne düşüncede olduğunun çok önemi yok.

koskoca şiirin insanı en vuran dizesi.

nur içinde yat üstad.

hiçbir savaşta Çanakkale Savaşları'nda olduğu kadar okumuş, eli kalem tutan şehit ve zayiat verilmedi.

Askeri okulların son sınıf öğrencileri ile tıp fakültesinin 3-4'üncü sınıf öğrencilerinin yanı sıra liselerden çocuk denecek yaştaki gençler de cepheye alındı.

En büyük savaş, cahilliğe karşı yapılan savaştır. gmka