aşık olunan sevgiliyle yıllar sonra karşılaşmak

kalbin hiç olmadık derecede çarpmasına ve vücudun bütün metabolik faaliyetlerinin terse dönmesine neden olacak hadise. bir de dudaklar titrer ki hiç sormayın. söylenecek çok şey vardır ama, o heyecan dudakları kilitler.

aşık olunan bir sevgiliye sahip olunduğu halde yıllar boyu ayrı kalmış iki insanın dramıdır.

işte o an ben yaşayamam...

geçen gunler içerisinde yaşadıgım olaydır. kısa süreli kalp krizine neden olur. tekrar alevler. ayrılıktan daha beter bir durumdur. tam unutmuşken nereden çıktıysa durumudur. iç sesin "insan görmeyince unuttum sanıyormuş" der. dertleşmek, eski günleri yad etmek adına bir yerde buluşulmayı beraberinde getiren durumdur. adı konamaz bir hale gelir. anlayacagınız işler iyice b*ka sarar.

ıssız adamdaki gibi bi sahne olmaz ya o filmlerde oluyor. ben görmezden gelirdim, hele bi de yanında bi hatun varsa ve ben yalnızsam o anda kaçsam yeridir yani.

--spoiler--
yıllar sonra rastladım çocukluk sevgilime
o aşina bakışlar içimi deldi yine...
--spoiler--

içten bir tebessüm ettirir. neler yaşanmış olsada zaman geçtikçe kötü anılar kaybolmuştur. o gülümsemede geçen güzel zamanlar için bir teşekkür vardır sadece.

kimi zaman kalbini yerinden çıkaran durum olabilecekken,bazende intikam çanlarının çaldığını duyma halidir.

ellerinden uçuveren duyguları hatırlamaktır.
sahi ne kadar zaman geçmişti aradan?
zaman mı? yine durdu işte!
bak hatırlanmıyor bile.
son halin gözlerimin önünde.
gitme biraz daha dur diyişin.
otobüsün ardından kalakalan o halin.
ama işte gitmeliydim.
işte yine aynısın.
tuhaf bir rahatlık ve alaycı bir gülümseyiş yüzünde.
merhaba dedin. zorunlu hal hatır sormalar.
sıralanmış muhabbetin içinde bu değildi ki söylemek istediklerimiz.
gözlerine dedim gözlerine bakmamam lazım.
zor oldu gitmek yeniden.
zor oldu gözlerine bakamamak.
anlamasan da bazen kendine rağmen gitmektir gerçek aşk.
yine yeniden 'hoşçakal'

en acısıda hiç bir şey hissetmemektedir, çok garip bir histir. şu anki durumda yoldan geçen diğer insanlardan farkı kalmayan insan, aylar önce sizin kalbinizin yerinden çıkmasına sebep olmaktaydı.
(bkz: hayat ne garip vapurlar filan)

insan yeniden gördüğünde, bir tuhaf olur. hem üzülür,hem kızar kendisine ve ona.

tekrar aşık olunan sevgilidir.

selam versem tanır mı acaba diye kendine soru sorduran durumdur.

(bkz: ıssız adam)

ne yaşattıysa önceden, katlanarak tekrar hissedilişidir...

Geçen günlerin yaşanılanların adeta bir film şeridi gibi gözünün önünden geçmesine sebep olacak hadisedir. Yaralayıcıdır da üzer insanı imtihanlara sürükler, yıllar sonra başıma gelmesini istemediğim hadisedir de aslında.

dün gece yıllar önceki aşık olduğun sevgiliyi düşündüm,girdim facebooktan aradım,google a sordum,bulamadım ona dair hiçbir iz.bir şey diyeceğim de yoktu zaten bulsam da.sadece merak ettim hala aynı şehirde miyiz,neler yapıyor,nasıldır diye merak ettim.ortak arkadaşlardan kimseninde haberi yoktu ondan.bugün yılbaşı alışverişi için,sevdiklerime hediye almak için koton mağazasına girerken onun bir kızla çıktığını gördüm. baktı uzun uzun o kısa anda,bende baktım,geçtik gitti.öyle olmuştu zaten geçip gitmiştik...

yıllardır sürdüyse o aşk değil, takıntıdır canlarım, cümlesini kurdurtan durumdur.

beynin reset atması,ertesi gün ise format atıp eski sevgiliye ben değiştim denilmesi.

hele ki bu durumda (bkz: eski sevgili ile bim de karşılaşmak)

beterdir.

içten içe ağlama nedenidir.

elinde bebek arabası,
yanında kocası şeklinde hayal edilir genelde.
ne kadar acı bir şeydir lan.

baharın geldiği gündü sanırım akşam yemeği için eve gidyordum...
köşeyi döndüm bir arkadaş! liseden başladık konuşmaya havadan sudan...
derken o belirdi ağaçların altından,telefonla konuşuyordu, arkası dönüktü, saçları ise daha koyu... ama lanet olsun tanıdım onu!
arkadaşım anlatıp duruyordu bir şeyler ama inanın duynuyordum hiçbir şey...
gülümseyerek döndü arkasını bana baktı tanımadı sanırım önce, aniden tekrar baktı ve kaldı öylece gözlerimiz...
3 yıl önce ki bole bir akşama gidiverdi aklım; tren istasyonundaki bankta oturuyorduk...
öyle yandı ki canım,arkadaşın 'hadi kendine iyi bak' dediğini duydum sadece...
telefonu kapattı az sonra,bana doğru yürümeye başladı sanıyordum ama ben onun dibine gelmişim zaten...
'nasılsın 'dedi. heycan , korku, mahçubiyet ve daha fzlası vardı yüzünde...
bana haksızlık ettğini anlamıştıı sanırım...
'iiiymim ' dedim sesizce. bakıştık öylece bir kaç havadan sohpet ettik sonra...
ayrıldığımız gün dediği gibi ' gitmem gerek' dedi ve hafifce salladı elini..
ne o akşam ne de ondan sonraki 2 akşam hiçbir şey yiyemedim!

görsel

Yikar gecer. Birsey demek istersin belki ama olmaz iste ne bileyim unutmustur hatirlamaz falan dusunceleri..