bugün

sözlük yazarlarının yaptığı mallıklar

ilk işyerimde ilk günüm. Ofise biri girdi, dışardaki araba kimin dedi. Benim olduğunu söylememle sağlam bir yumruk yedim. Noluyo demeye kalmadı, içeri 3 kişi daha girdi. Gelen vuruyor giden vuruyor. Böyle odunlu sopalı, dallı budaklı. Birileri gelene kadar ben sağlam bi sopa yedim ama öyle böyle değil.

Derken bunlar hafiften yorulur gibi oldu, bitanesi dedi ki abi bunun plakası farklı. Durdular plakaya baktılar, sonra ya kardeş özür dileriz falan beni yerden toparlamaya çalışıyorlar, ben doğruldum, skerim yapacağınız işi diye birine kafa attım, öbürüne yumruk. La özür diliyoz ya omuğogoyum diye bidaha hırslandı bunlar. Bi tur daha dövdüler.

Neyse, hepimiz yorulduk tabii, kavga faslı bitti. Ben nedir bu olayın aslı diye sordum. Meğer, ofise ilk gelenin kardeşine benim arabanın aynısından çarpıp kaçmış sabah. Bunlar da arabayı aramaya başlamışlar. Benimkini görünce sinirden plakaya bakmak akıllarına gelmemiş.

Sonra tekrar özür dilediler benden, dükkanı kapatıp hastaneye gittik hep beraber. Benim yüzü gözü sardılar, kafa attığımın burnu kırılmış ona baktılar. Ben döndüm ofise.

Bir hafta sonra aynı adam aynı telaşla daldı ofise, bu araba kimin dedi. Arkam dönüktü. Lan skecem arabasını da plakasını da diye döndüm bi yumruk attım, adamın ağzı yüzü kaydı. Meğer, dost olmak için ziyarete gelmişler, geyik olsun diye aynı enstantaneyi canlandırmayı planlamışlar. Dedim birader normal bir gün yaşayamayacak mıyız burda. Buz falan verdim adama, diğerleri içeri girdi ne olduğunu anlayamadılar. Ortalık sakinleşti, çay içiyoruz. Adam gülemiyor da çene kaymış. Gittiler.

Ertesi gün yaşlı bir kalantorla geldiler dükkana. Babalarıymış ve bölgenin sağlam müteahhitlerinden biriymiş. Amca görgülü biri, konudan da haberi varmış. Dedi evladım kusura bakma şudur budur. Bizim dedi 40 küsür daire var satılacak, sağlam birini arıyoruz ilgilenir misin. Olur dedik, aldık ihaleyi.

3-4 sene sattım onların inşaatları. Amca öldü sonra. Çocuklar dağıldı.

Edit: imla