dostluk

dostluk.. gerçekten bulunması zor olan en önemli şey.. dostlar istridye içinde sunulan inci taneleri gibidir. eğer dostun gülüyorsa gülebilirsin gönül rahatlığıyla. bazen gözyaşları kahkahalara dönüşür onunlayken. dostluk dostunun en çok 'kırmızı' rengi sevdiğini bilmektir. ne yiyeceğini sormadan sevdiği yemeği önüne koyabilmektir.. rahatlıkla konuşabildiğin tek yardımcındır. en zor anlarında telefona sarıldığında cıvıl cıvıl sesiyle 'takma bebeğim biz bize yeteriz' diyebilendir. ağladığında bir omuz olabilendir. hep yanında olmasını istediğindir. güldüğünde gülen, ağladığında senden daha çok üzülen, canına can katandır. zaman zaman hatalarını yüzüne rahatlıkla vurabildiğindir. doyasıya kavga edip o bağırışlardan sonra 'nasıl kavga ettik ama!' deyip seninle yeniden gülebilendir. yüzüne baktığında ne düşündüğünü anlayabilendir. kardeşinden daha yakın olandır. kısacası herşeydir o. candır can! (bkz: havuclutarcinlikek)