bugün

kültürlü gözükmek için yapılan mallıklar

geçenlerde şahit olduğum bir olayı aktarayım o zaman;

fakülteme dağın başında olması sebebiyle nadir gittiğim günlerin en sevdiğim anı olan geri dönüşünde bazen hep o dağın başında kalsaydım keşke diyebileceğim olaylar yaşıyorum. yine böyle bir gün eve dönmek için bindiğim otobüsüm giderek kalabalıklaştı ve nihayetinde hınca hınç doldu ama yine de şoförün hiç kimsenin göremediği halde sadece 3 saniyelik başını çevirmesiyle görebildiği ''arkadaki boş yerlere'' ilerleyim arkadaşlar nidaları eksik olmadı. derken bir kız gözüme çarptı. başı kapalı kızlar için orta boylu eli yüzü düzgün biriydi. otobüsün tıklım tıklım olması sebebiyle kendine bir direk dibinde yer bulmuş ve ona sımsıkı tutunmuştu bir eliyle diğerinde ise adını şuan hatırlayamadığım bir kitap tutmaktaydı ama en fazla 50-60 sayfalık bir kitaptı. ben tam vizelerde ne halt edecem lan ben moduna girerken bir anda umarım o kitabı açıp da okumaz diye içimden geçirmeye başladım. çok geçmeden hanım kızımız kitabı açtı ve okumaya başladı. bir eliyle direğe tutunmaya çalışıyor diğeriyle kitabı açmış okuyor ve herkese ''ben entelim bakın etrafımı abazalar da sarsa otobüste neredeyse nefes almak dahi zor olsa hatta 87 kez düşme tehlikesi atlatsam da kitabımı okurum '' diyordu. arkadaş zaten kitap 50-60 sayfalık bir şey otobüste geçen 15-20 dakikan da okumasan asla bitmeyecek gibi davranıp o zor koşullarda kitap okumaya çalışman gerçekten ''ben entel dantel görünmeye çalışıyorum'' diye bağırmaktır.