şeker verip arabasına çağıran iyi kalpli yabancı

kardeşinizle beraber okuldan dönüyorsunuzdur tam mahalleye girecekken bir araba durur, içinde beyaz atletli, esmer ve oldukça kıllı bir yabancı iner ve size nereye gittiğinizi sorar, sizde eve gittiğinizi söylersiniz, o da önce bir sağa sola bakar ardından gelin sizi eve bırakayım hem şeker de var arabada der. sizde bu dostça teklife teşekkür eder arabaya binersiniz ama araba evinize doğru değil ormana doğru gitmektedir, nedenini sorduğunuzda ilk önce lunaparka gidelim der, sizde yükseklik korkunuz olduğunu söyler ve gondola binmemek şartıyla teklifi kabul edersiniz.

(bkz: entrye bakıp nicke hak vermek)

(bkz: halkla ilk ilişkiler)