bugün

kimse itiraf etmese de izlerine sıkça rastlanan durum. izleri ne mi? tabii ki tuvalet duvarlarına yapıştırılmış etiketler.

evet, ben de yaptım. ama benimki sadece çoraptı. sebebi ise (bkz: şüpheli çorapla misafirliğe gitmek) başlığında genişçe açıklanmıştır. bir gün grup ödevi için arkadaşlara gitmem gerekiyordu ve ev uzaktı ve ayağımdaki çorabın leş gibi olduğu hissediliyordu. gideceğim ev kız evi olmasa zerre salllamzdım ama, temizdir kız evleri, çorap kokusu hemen hissedilir...

hamamyolu caddesinin sonundaki tuhafiyecilerin birinden 750 bin liraya bi çorap alıp çarşı camiinin tuvaletine gittim. insan normal zamanda fark etmiyormuş demek ki. duvarlarda ne kadar çok etiket varmış be! ama ben şahsen don değiştiren adamlara büyük saygı duydum. o nasıl bi azimdir, o nasıl bir dengedir, çevikliktir ki, o şartlarda don değiştirebilsin! ayakkabıyı çıkar, pantolonu çıkar, eski donu çıkar, yeni donu giy.. ve bunu yaparken de paçaları filan ıslak tuvalet zeminine değdirme. valla helal olsun.

ben ödev için çağrıldım, çorap değiştiriyorum; adamlar nereye çağrılmış ki don değiştiriyor? gerçi etiketler en fazla 1 buçuk milyonluk gibi duruyor. o donla nereye kadar...
formula-1 pilotunun pitstop yapmasi gibi cok cabuk olan hadise.